Η φύλακας Άγγελος μου

Κεφάλαιο 15

Seo Jun pov.

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα τριγύρω. Ήμουν ξαπλωμένος σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου και η Αγγελική κοιμόταν στην άκρη του κρεβατιού σε μια καρέκλα, έχοντας το κεφάλι της πάνω στο δεξί μου χέρι.
Το άλλο μου χέρι είναι δεμένο με γύψο και στο μάγουλο μου έχω ένα μεγάλο χαζαπλαστ.
<Τελικά, με έσωσες> σκέφτηκα καθώς την έβλεπα να κοιμάται.

Μετά από λίγο, η Αγγελική άρχισε κουνάει ελάχιστα το κεφάλι και το σώμα της.
<Μάλλον βλέπει κάποιο κακό όνειρο.> σκέφτηκα

Αγγελική: Μην φύγεις....

Είπε μέσα στον ύπνο της.

Αγγελική: Όχι.... Μην με αφήνεις μόνη.... είπες πως θα...

Άρχισε να λέει και ένιωσα κάτι υγρό πάνω στο χέρι μου. Μάλλον πρέπει να την ξυπνήσω. Νομίζω πως κλαίει ενώ ονειρεύεται.
Τράβηξα σιγά το χέρι που κρατούσε.

Αγγελική: Χρήστο...

Φώναξε όταν είχα πάρει εντελώς το χέρι μου. Ξύπνησε και μπορώ να αντικρίσω τα δάκρυα στα μάτια της.
Με κοιτάει σοκαρισμένη και κάπως φοβισμένη.

Seo: Είσαι εντάξει;

Ρώτησα και τότε έπεσε πάνω στο θώρακα μου. Είχε τοποθετήσει το κεφάλι της εκεί και δεν μου μιλούσε.
Γιατί κάνει έτσι;
Για ποιόν Χρήστο μιλάει και κλαίει;
Τι τον έχει και ακόμα στα όνειρα τον βλέπει;

Αγγελική: Συγγνώμη.

Είπε ενώ είχε ακόμα το κεφάλι της πάνω στο θώρακα μου. Την έπιασα από τους ώμους και την απομάκρυνα ώστε να με βλέπει.

Seo: Για πιο πράγμα;

Αγγελική: Εξαιτίας μου τώρα είσαι στο νοσοκομείο.

Είπε χωρίς να με βλέπει.

Seo: Μα τι λες... Δεν φταις εσύ.

Αγγελική: Εκείνοι σου το έκαναν αυτό, επειδή εγώ δεν μπόρεσα να σε προστατεύσω.... Εγώ φταίω.

Seo: Όχι.... Δεν φταις. Μην το ξαναπείς αυτό.

Είπα και την αγκάλιασα.

Ύστερα μπήκε στο δωμάτιο η μητέρα μου. Ήρθε και με αγκάλιασε τόσο σφιχτά, που δεν μπορούσα να πάρω ανάμεσα. Αγκάλιασε και την Αγγελική και μας φίλησε και τους δύο στα μέτωπα μας.

Μητέρα: Πως είστε... καλά;

Seo: Ναι εγώ είμαι πολύ καλά.

Είπα και ένιωσα το βλέμμα της Αγγελικής να έχει πέσει πάνω μου.