Η φύλακας Άγγελος μου

Κεφάλαιο 44

Πέρασε η πρωτοχρονιά και τώρα θα αρχίσουν πάλι τα σχολεία. Έκανα επανάληψη την τελευταία εβδομάδα και τα έμαθα όλα απ'εξω.
Μετά από εκείνη την νύχτα δεν ξανά συνάντησα την Αγγελική. Στέλνουμε που και που, αλλά πάλι μου λείπει.
Όμως αύριο θα την ξανά δω.

Βγήκα έξω στο μπαλκόνι για να δω τα αστέρια, αλλά δεν φαίνονται από τα σύννεφα.
Από παλιά είχα τα αστέρια να μου κάνουν συντροφιά όταν ήμουν μόνος. Μου αρκούσε απλώς να τα κοίταζα και να ξεχάσω όλα τα προβλήματα μου.
Με τόσα σύννεφα δεν νομίζω να κάνω καμιά ευχή σήμερα.
Μπήκα μέσα επειδή κρύωνα και πήγα να κοιμηθώ.

Dream flashback.

Περπατάω μες την ομίχλη και δεν μπορώ να δω σχεδόν τίποτα.
Μπροστά μου εμφανίστηκε μία μορφή ανθρώπου, ενός αγοριού, να μου έχει γυρίσει την πλάτη.

Seo: Ποιος είσαι εσύ;

Είπα και το αγόρι γύρισε μόνο το κεφάλι του και με κοίταξε στιγμιαία.

Αγόρι: Εγώ και εσύ μοιάζουμε πολύ... Αλλά και πάλι δεν είμαστε το ίδιο....

Seo: Τι εννοείς;

Το αγόρι άρχισε να εξαφανίζεται στην ομίχλη και εγώ προσπαθούσα να τον φτάσω.

??: Μην με αφήσεις! Μείνε μαζί μου!

Είπε ξαφνικά ένα κοριτσάκι από πίσω μας και εμείς σταματήσαμε. Μόνο εγώ γύρισα να την κοιτάξω και αυτό που αντίκρυζα στην ομίχλη ήταν τα ξανθά μαλλιά και τα γρι φτερά της.

Αγόρι: Συγνώμη... Αντίο!

Είπε και εξαφανίστηκε. Το κοριτσάκι έπεσε στα γόνατα και άρχισε να κλαίει. Είχε βάλει τις παλάμες στο πρόσωπο της και τα φτερά της έγιναν πιο σκούρο γρι.
Την πλησίασα και σταμάτησα ένα βήμα μακριά της.

Seo: Ποια είσαι;

??: Είμαι... ένας άγγελος.

Seo: Άγγελος;

Είπα μπερδεμένος.

??: Βοήθεια ... Μην με αφήνετε άλλο μόνη... Μην φεύγετε...

Έλεγε ψιθυριστά και φαινόταν ότι είχε κατερρεύσει εντελώς, μπορούσα να νιώσω το πόνο της, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω για πιο πράγμα μιλάει.

Seo: Θα σε βοηθήσω.

Είπα ασυναίσθητα και εκείνη σταμάτησε να κλαίει.

??: Θα μείνεις μαζί μου;

Είπε και μου τίναξε το χέρι της να το πιάσω.