Η φύλακας Άγγελος μου

Κεφάλαιο 22

Ξύπνησα στο καναπέ στις 9:06. Η μητέρα μου με είχε σκεπάσει με κουβέρτα και μου είχε δώσει ένα μαξιλάρι. Σηκώθηκα και έκανα δειλά βήματα προς την τουαλέτα. Έριξα νερό στο πρόσωπο μου και κοιτάχτηκα στο καθρέφτη.

Πήγα στην κουζίνα και πρόσεξα ένα χαρτί στο ψυγείο. Το πήρα για να το διαβάσω, ήταν από την μαμά.

------------------------------------------------
Έχω πάει στην θεία σου και θα κάτσω μέχρι το απόγευμα.
Ο πατέρας σου θα αργήσει πάλι σήμερα. Σου ετοίμασα φαγητό.
Να προσέχεις.♡

------------------------------------------------

Έκατσα να φάω το φαγητό. Σήμερα βρέχει παρά πολύ και σε λίγο θα υπάρξουν καταιγίδες. Δεν μπορώ να πάω πουθενά, ίσως να κάνω τα μαθήματα για να μην έχω τίποτα για αύριο.

Αφού τελείωσα το φαγητό πήγαν στο δωμάτιο μου και άρχισα να κάνω τα μαθήματα μου.

Dream flashback.

Περπατάω στο σχολείο ενώ όλοι με κοιτάνε και ψιθυρίζουν μεταξύ τους. Χαχανητά ακούγονται παντού.
Νιώθω πάλι μόνος μου!

Μπροστά μου μπορώ να αντικρίσω την Αγγελική να γελάει και να μιλάει με τις φίλες της. Έτρεξα γρήγορα σε αυτήν και την κοίταξα χαμογελαστός, αλλά το χαμόγελο μου εξαφανίστηκε όταν με κοίταξε με ένα νευριασμένος βλέμμα.

Seo: Έγινε κάτι;

Ρώτησα ξαφνιασμένος.

Αγγελική: Μπορείς να φύγεις!

Είπε και μου γύρισε την πλάτη.

Seo: Αγγελική! Δεν μπορώ να σε καταλάβω! Έκανα κάτι που σε πείραξε;

Αγγελική: Σου είπα να φύγεις! Τι δεν καταλαβαίνεις;

Είπε ειρωνικά. Δεν μπορώ να κουνηθώ, ούτε να μιλήσω. Τι έπαθε και θέλει να φύγω; Τα μάτια μου είχαν βουρκώσει και σιγά σιγά κύλησαν στα μάγουλα μου.

Seo: Αφού είμαστε φίλοι... Αν έκανα κάτι λάθος που σε πείραξε... θα επανορθώσω!

Αγγελική: Φίλοι...; Στ'αλήθεια το πίστεψες αυτό;
Από την αρχή σου έκανα παρέα επειδή σε λειπόμουν.
Τι νόμιζες;... Πως ήθελα να κάνω παρέα σε ένα βλαμμένο σαν εσένα; Είσαι άχρηστος... Βαρέθηκα να βλέπω τα μούτρα σου.... Φύγε.... Δεν ήμαστε φίλοι!

End dream flashback.

Ξύπνησα από το δυνατό κεραυνό και κατάλαβα πως στ'αλήθεια έκλαιγα. Τι ήταν αυτό το όνειρο;