Κεφάλαιο 27ο

1.8K 126 4
                                    

Με έπιασε από το χέρι και αρχίσαμε να περπατάμε ανάμεσα στο κόσμο. Πήγαμε σε ένα στενάκι για να μην φαινόμαστε και έβγαλε τη μπαντανα

"Ήρθες" της είπα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά

"Δεν θα σε άφηνα μόνο Σου" μου είπε και εγώ έβγαλα από τη τσέπη μου τη κουκούλα και της την έδωσα να τη φορέσει. Αφού της εξήγησα το πλάνο και της έδωσα ένα φιλι ξαναμπηκαμε στη πορεια.

Αφού ελεξαμε το χώρο δώσαμε σήμα από τους ασυρμάτους όλοι αν πάνε στις θέσεις τους. Έτσι και έγινε. Εγώ με την Έλλη πήγαμε σε ένα σημείο πίσω από εκεί που σε λίγο θα εσκαγαν μύτη οι μπάτσοι. Περιμέναμε υπομονετικά να κάνουν το ντου για να αρχίσουμε να πετάμε μολότοφ.

Έλλη POV

Η μέρα της πορείας έφτασε. Σημερα τα παιδια φευγουν για την αμερικη. Θα πανε να δωσουν εξετασεις. Έχω πάρει την απόφαση μου. Θα πάω μαζί τους. Είναι μια καταπληκτική ευκαιρία να ανοίξω τους ορίζοντες μου.

Εχουμε φτιάξει βαλίτσες κλπ και έχουμε μπει στο αμάξι για το αεροδρόμιο. Αφού χαιρέτησαμε τη νονά μου μπήκαμε μέσα και πήγαμε στον πίνακα που έλεγε τις πτήσεις για να βρούμε την δική μας. Τότε είδα ότι την ίδια ώρα με τη πτήση για Αμερική είχε και για Ελλάδα. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά πολύ δυνατά. Ο Τεο, η Εύα, ο Λουκ,  η Αλεξία ήρθαν στο μυαλό μου κάνοντας με να θέλω να μπω στο αεροπλάνο και να πάω κοντά τους

"Ελλη πάμε" άκουσα τη φωνή του Στέφανου και με έβγαλε από το λήθαργο μου. Έμεινα εκεί ακίνητη κοιτοντας μια τη πτήση για Αμερική μια για Ελλάδα.

"Παιδιά" είπα και γύρισαν και οι δύο να με κοιτάξουν

"Τι εγινε;" με ρώτησε η Χρύσα

"Δεν θα έρθω" είπα αποφασιστικά. Ναι το αποφάσισα θα γυρίσω πίσω. Τα παιδιά με χρειάζονται όπως τα χρειάζομαι και εγώ

"Τι; τι είναι αυτά που λες ελλη;" με ρώτησε ο Στέφανος

"Θα γυρίσω στην Ελλάδα" είπα και πριν προλάβουν να μου απαντήσουν έφυγα. Πήγα στο κιόσκι με τα εισιτήρια και έβγαλα ένα για την Ελλάδα. Περίμενα λίγο και μπηκα στο αεροπλάνο. Ας ελπίζω να έκανα το σωστό.

Όταν έφτασα στην Ελλάδα ήταν 8 οπότε πήρα ένα ταξί πήγα σπίτι άφησα τα πράγματα μου και πήγα κατευθείαν στο Σύνταγμα που γινόταν η πορεία. Εψαχνα μέσα στον κόσμο να βρω τον Τεο. Αφού δεν τον έβρισκα αποφάσισα να πάω στο μέρος που πηγαίναμε συνήθως με τη συμμορία. Ξαφνικά ένα γνωστό άρωμα με έκανε να αλλάξω πορεία. Ήταν του τεο. Προχώρησα προς το άρωμα και τον βρήκα. Τα έχασε μόλις με είδε. Τον πήρα από το χέρι και πήγαμε σε ένα στενάκι μου έδωσε τη κουκούλα μου και ένα φιλί και μπήκαμε ξανά στη πορεια.

Anarchy girlΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα