The Fifth Son

Nijyuhachi

~28~

Halos hindi ako nakatulog dahil sa excitement the night of our departure to Amanpulo. Amanpulo was located in Pamalican Island, a private island in Palawan. So paano ka makakarating dun? Well, you board a charter plane which will take you from Manila directly to Pamalican Island. May sariling lounge ang Amanpulo. It's a few minutes away from Naia terminal I-don't-know. Number kasi. Nakalimutan ko aling terminal. Basta.

So ayun. Nang makarating na kami, syempre convoy kami of two cars since isinama din namin ang ilang bodyguards and our grandparents and, to my dismay, si Paolo. Sa kwarto ko pa nga siya natulog eh and contributed to the reason why I'm sleepless. Naglaro lang naman kami ng Ragnarok until the wee hours of the night. Pero okay lang since naging priest na ang character ko na si Sandy. Sakto namang online din ang ibang Wolfpack members kaya naman nagboss hunt kami. Syempre nasa gilid lang ako, I mean yung character ko- buff nang buff lang, heal-heal ng konti. Alam niyo na- flower ng party. Hahaha. Puro na kasi sila mga pro eh. Tapos lakas pa magspend ng real money. Kahit hindi ko na sila i-heal eh mabubuhay pa rin sila.

Kinabukasan ay nag-convoy kami papunta sa lounge ng Amanpulo para sa flight namin.

Amanpulo Lounge was good. Very pinoy ang dating with all the rattan furnishings and tribal-inspired decors. There's also an outdoor lounge. To fight off boredom while waiting, kumain nalang ako since may bar naman sila sa loob. Paolo was having fun talking with my brothers while sina Oto-sama and Oka-sama naman were having conversations with my grandparents.

Of course, kahit na natural na rowdy naman talaga ang mga kuya ko, toned down pa rin ang kanilang mga kilos inside the lounge. Airline lounges were not for animated, noisy chit-chats. The same is true din sa mga coffeeshops. People should be considerate with other people whom they are sharing space with.

Syempre maraming naganap na picture-taking na madalas pasimunuan ni Kuya Jyu. He said na sobrang excited na siya mga water activities sa island. Buti pa siya.

We got into the twenty-seater charter plane after the longest minutes of my life. Nakakabagot kaya maghintay. Buti nalang may wifi sa lounge. However, kahit na excited ako na makarating na sa Amanpulo, the plane ride still irked me since maliit ang plane. Sa sobrang kaba ko naubos ko agad ang laman ng bottled water na nakalagay na sa seats namin. There's also a towel, earplugs and a fan. There's also a book about Amanpulo and Pamalican Island and kung anu-anong water activities na pwedeng gawin. Narinig ko agad ang pag-uusap nina Kuya Jyu, Kuya Kei at Paolo about sa mga water activities na gusto nila subukan. Kuya Jei promptly reminded them na iitim sila nang husto kapag sinubukan nila lahat ng mga plano nilang subukan.

Mga humigit-kumulang isang oras din ang trip, which was most of the time eh tulog ako because I'm afraid to fly. And I don't know why. I'm jealous of the people who are not af- ay teka, kanta na yun ah. Joker lang eh no?

Anyway, sinalubong kami ng mga staffs ng resort along with their General Manager sa private runway ng island. Sinabitan pa kami ng mga bulaklak. Lakas maka-politican ang dating eh. Haha. We got into the golf cars na nakapila sa hindi kalayuan and inihatid kami sa mga pagstetayhan namin. Ang bait ng mga staffs nila- very friendly.

We're given a golf cart as all guests are.

Oto-sama booked a three-bedroom villa para sa aming magkakapatid. Kasama namin dito sina Paolo and Yuto. So sa room designation eh kasama ko na naman si Paolo but this time andiyan rin si Yuto. Since king-sized ang bed, kasyang kasya kaming tatlo since maliit naman ang space na mao-occupy ko.

We were greeted by Harry as he loaded our things sa golf cart. Since marami kami, two golf carts took us to the villa kung saan kami mag-ste-stay. Si Kuya Harry ang main person-of-contact namin dito sa resort. Meron ding kasamang personal chef, si Chef Jun, and cleaning attendant na hindi pa namin nakikita pero sabi ni Kuya Harry na hindi naman daw talaga normally nakikita ang mga cleaning attendants dahil mga multo sila- joke lang. Hahaha. Kapag umaalis na daw kasi ng villa ang guests eh dun din ang time na naglilinis sila para pagbalik ng guests ay malinis na ang villa. Mukhang magiging bestfriend ko naman si Chef Jun. Pwede daw kasi ako magpaluto sa kanya from their menu anytime. ANYTIME!