Three Steps to Stars | TaeJin

9 ∝

Kesiklerden akardı çiçekler eğer dokunan sensen. Ölüm bile kapardı gözlerini ondan giden sensen.

•••

Güzel bir geceye konuktu saçları, gözlerinde biriken umutların faili meçhul bir sandala konuk olarak alabora olma vaktiydi. Dudaklarının kenarı aşağı bükülmüş, sağlam eli salıncağın zincirine hafifçe tutunmuştu.

"Neden?"

Yoongi adamın bunu sormasını beklemezmiş gibi ama sormasını istediği için yıllardır içinde tuttuğu o büyük sırrı söylemeye hazırlanır gibi derin bir nefes alıp dudaklarını hızlıca yalamıştı.

"Söz verir misin? Kimseye söylemeyeceğine?"

Jungkook, küçük bir çocuk gibi gözlerinin içine parıltılı gözlerle bakan adamı başıyla onaylamıştı.

Yoongi yutkunup bakışlarını gökyüzüne kaldırdı tekrardan. Huzursuzdu. Kabul etmediği gerçeği söylemek sanki işleri daha da kötü hale getirecek gibiydi ama tutamıyordu içinde. Hem saklardı sırrını, kadife kutularda korurdu. Henüz tam olarak göremediği yüzünden bile güven duygusu akıyordu. Derin bir nefes alıp alçılı kolunun üzerinde parmaklarını gezdirmeye başladı.

"Nasıl açıklarım emin değilim, nörolojik mi yoksa psikolojik mi hala karar veremediler."

Kook istemsizce kaşlarını çatmış, cümleleri anlamaya çalışıyordu. Yoongi' nin titrek çıkan sesi yüzünden elleri adamın saçlarına karışma isteğiyle titriyordu. Yapamayacağını bilmek kanında akan kanı harlıyor delicesine bir öfkeyi salıyordu sakin ruhuna.

"Abim."

Bir süre gecenin çocuklarından ses çıkmadı. Gece usulca saçlarını okşadı rüzgar yardımıyla. Yoongi derince bir nefes alıp gözlerini gökyüzünden toprağa dikti. Abisinin sildiği anıları toprakta arar gibi bakındı.

"İstemese de beyni kötü anıları siliyor."

Kook oturduğu yerde dikleşince Yoongi gözlerini ona çevirdi.

"Sadece anıları değil, insanları da."

Jungkook' un ağzı şaşkınlıkla aralanmış kalbinde derin bir sancı başlamıştı. Demek bu yüzden Taehyung' u unutmuştu. Aklına gelen soruyla kanı bir an donmuş, gözleri kararmıştı. Tae neye sebep olmuştu ki Jin onu ve anılarını silecek kadar ileriye gitmişti? Geçmişte nasıl bir travma yaşamışlardı?

"Taehyung' u tanımıyorum. Ama abime ödeştik dediğine göre o bizi tanıyor. Ne yaşandı bilmiyorum ama geçmişte ne olduysa tekrar olabilir."

Gözlerini Kook' un gözlerine dikip her kelimeye taşıyamayacağı ağırlıklar bırakarak konuşmuştu.

"Abim, onun yüzünden tekrar hafızasını silebilir."

Jungkook, yerden destek alan ayağının yardımıyla salıncağı hafifçe sallandırırken bakışlarını zemine dikmişti.

"Tae pek bir şey anlatmaz. Biz öğrenmeyi deneriz bir şekilde."

Titrek bir nefesi ağzından alıp maskesini düzelttikten sonra kendisini dikkatle dinleyen adama döndü. Nasıl güzeldi, nasıl masum nasıl şefkatliydi. Yutkundu istemsizce. Kelimeler sataştı birbirine, bir kaçı yere düşüp silindi zihninden bir kaçı şiirlere konuk oldu, bir kaçı karşısında duran ay yüzlü çocuğa koşmak için dudaklarından kaçmaya çalıştı. Jungkook sımsıkı bastırdı dudaklarını birbirine bakışlarını kaçırdı.