Capítulo 16

2 0 0
                                    

Llegó el gran día. Estaba tan nerviosa que no sabía si arreglarse y ponerse guapa o ir más informal, y con tanto lío de pensamientos se olvidó coger ropa de su madre, ya que ella prácticamente no había traído, y al final fue hecha un cuadro.

Fue a buscarle a casa, y todo el camino de vuelta en coche estuvieron hablando, riendo y divirtiéndose, la verdad no se imaginaba que él fuese a estar tan receptivo.

Cuando llegaron a casa, pusieron una película como habían hablado y abrieron un par de cervezas.

Se moría de ganas por abrazarlo, besarlo...pero se resistía. No tenía ni idea de lo que pasaba por la cabeza de él.

Al final, y después de unas cuantas cervezas más, no pudo evitarlo y se abalanzó sobre él.

¿Sabéis esa sensación de sólo con mirar a la cara a una persona saber lo que piensa o siente? Es algo mágico, mirarle a los ojos y saber que no puede ocurrir nada malo, cuando la confianza da asco, pero aun así te encanta. Cuando no te da vergüenza decir estupideces o hacer bromas que sabes que no harán gracia.

Hoy ha pasado una semana desde aquel día, y hemos tenido una conversación de 5 horas por Whatsapp maravillosa. De esas que hacen que un sábado lluvioso en casa sea la mejor opción del mundo. Aun así, sé que ha llegado el momento, el momento de dejarlo marchar, de permitir de una vez por todas que continúe su camino y de algún modo apartarme de esa puerta que bloqueo desde hace tiempo, sin quedarme y sin dejar que nadie entre.


Amor no es lo que tú dices que es amor. Son dos manos que se aprietan mientras follas mirándote a los ojos...

El Barrio

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Sep 24, 2018 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Un juego del destino...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu