1.Bölüm

807 359 1.1K
                                    

Merhaba arkadaşlar bu benim ilk kitabım. Umarım beğenirsiniz.

Esilya'nın ağzından.

Küçük aslan: "Seni son kez görmek için geldim kelebek.."

"Şimdi gidiyor musun?"

Küçük aslan: "Evet, gitmek zorundayım!!"

"Hani birbirimizi asla bırakmayacaktık. Hani bana söz vermiştin.!"

Küçük aslan: "Üzgünüm kelebek.!"

"Geri dönecek misin?"

Küçük aslan: "On yıl sonra seni görmek için geri geleceğim.."

"Seni bekleyeceğim küçük aslan. Lütfen çabuk dön..!"

Küçük aslan: "Şimdi gitmeliyim kelebek, bize iyi bak. Hoşçakaall...!!!!"

"Gitmee.. bırakma beni..!!! Lütfen gitmeee!!!...."

"Gitmeee.!!" diye haykırarak uyandım. Gözlerim yaş dolmuştu. Yine aynı çocuğu rüyamda görmüştüm. Yüzünü tam göremediğim için kim olduğunu hatırlamıyorum. Yatakta oturur pozisyonuna geçip kendime gelmeye çalıştım. Biraz toparlandıktan sonra banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Saate baktığımda daha erken olduğunu gördüm. Okulun son haftası olduğu için üniforma giymeyecektim. Dolabımın kapağını açıp içinden siyah pantolon ve kırmızı bluzumu çıkartıp, giydim. Beyaz spor ayakkabılarımı da giydikten sonra aşağı indim. Annem'in yaptığı böreğin kokusu üstüme gelince hemen mutfağa doğru yöneldim. Mutfağa girdiğimde annemin bir şeylerle uğraştığını gördüm. Annemin yanına gidip ona sarıldım ve yanağından öptüm.

"Günaydın sultanım."dedim, o da bana "Sanada günaydın canım kızım." dedi ve benim yanağımdan öptü.

"Kızım git, baban ve kardeşlerini de uyandır. Gelip kahvaltı yapsınlar." dedi.

"Tamam sultanım."

Koşarak merdivenlerden yukarı çıktım. İlk önce babamın odasına girdim. Yanağından öpüp uyandırdım.

"Günaydın babacığım, kahvaltı hazır."

"Sanada günaydın kızım, üstümü giyinip geleceğim."

Babamı uyandırdıktan sonra kardeşlerimi uyandırmaya gittim. Önce abimin odasına girdim. Hala uyuyordu. Sessizce yürüyerek komodinin üstündeki su dolu sürahiyi elime aldım. Sonra abimin yüzüne fışkırttım. Abim ne olduğunu anlamadan, ben koşarak odadan çıktım. Elimde kalan sürahinin içine tekrar su doldurdum. Yavaş adımlarla ablamın odasına girdim. Yatağa yaklaştım ve sürahideki suyu ablamın üstüne döktüm. Ablam çığlık atmaya başladı. Hemen odadan çıktım, merdivenlerden aşağı indim.

"Anne ben okula gidiyorum."

"Daha kahvaltı yapmadın kızım."

"Okulda bir şeyler atıştırırım anne."
Koltuğun üstünde duran çantamı alıp hemen evden çıktım.

Kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Esilya. 18 yaşındayım. Lise son sınıf öğrencisiyim. Güzeller güzeli ablam Ada, kendisi bir matematik öğretmeni. Yakışıklı bir de abim var, Poyraz, o da Başkomiser. Annem ev hanımı, babam ise Karasu şirketin müdürü. Küçük ama mutlu bir hayatımız var. Birden gelen titreşim sesiyle irkildim. Telefonu elime alıp gelen mesajları okudum.

Poyraz: "BİTTİN kızım sen!!.😣😣

Poyraz: "Seni bir elime geçireyim. Ne yapacağımı biliyorum."

Ada: "Seni MAHVEDECEĞİM kızım."

Ada: "Bizden kaçamazsın anladın mı?"

Poyraz: "İyi bir cezayı hak ettin sen!!."

Gözlerindeki Yabancı #Wattys2019 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin