prologue

561 70 29
                                    


próg mieszkania Hoseoka,

zmęczony Hobiasz w drzwiach,

dramatyzujący Yoongi drepcze po wycieraczce,

ocieka deszczem,

rozmawiają przez próg


JH

Więc Jimin ukradł ci rolę.

MY

Tak, to właśnie powtarzam od pół godziny.

JH

No dobrze, ale czegoś nie rozumiem.

MY

No dawaj, Hoseok.


Jung przekrzywia głowę,

Min zaciska wargi


JH

Jak mógł ukraść rolę właśnie tobie... skoro nie jesteś aktorem?


Yoongi w końcu się zatrzymuje,

mrozi spojrzeniem


MY

Ty... Czy ty... Masz pojęcie, co robiłem przez ostatni rok?

JH

Pisałeś.


brunet ziewa,

niższy unosi brwi


MY

No właśnie. A co dokładniej?


zapach klatki schodowej,

drażni nocne echo


JH

Sztukę na zaliczenie. Przyjęli ją

pauza na wdech

 i nawet wybrali do wystawienia w miejskim. Chyba Kim ją reżyseruje.

MY

I jak ci się wydaje, o czym ona jest?


Jung gestykuluje,

zarys okręgu nadgarstkiem


JH

O muzyku i jego ciężkim życiu wśród nieczułych na jego twórczość...

MY

Coś świta?

JH

...Park Jimin zagra ciebie.

MY

Dokładnie, ***.

przeklina

krzesło na dwóch nogach▪︎yoonminWhere stories live. Discover now