wiadukt,
w dole pędzące samochody,
na lewo panorama miasta,
na prawo jak okiem sięgnąć — ciemność
MY
Naprawdę musiałeś wyciągać mnie aż tutaj?
KT
Ostatnio nocuję u Jimina, to dlatego.
MY
Co to znaczy — nocujesz u Jimina?
KT
W domu ciągle jest Mono, kłócimy się z Jinem.
MY
I czemu nie powiedziałeś mi wcześniej?
KT
Wnioskując z twoich podchodów ze sztuką, byłeś trochę zajęty.
MY
Nie chcę o tym gadać. O namjinach owszem.
KT
U mnie na odwrót.
MY
No dobrze, chciałem zagrać główną rolę w sztuce, którą napisałem o sobie.
KT
O w mordę. Jimin...
MY
Nie chcę, żeby grał mnie. Niech gra siebie. Dlatego nie mów mu nic.
KT
Ale Yoonie, ja wiem, ile to dla ciebie znaczy.
MY
Daj mu to.
Kim odbiera scenariusz,
Yoongi wkłada ręce do kieszeni bluzy,
kulą się przy podmuchach wiatru,
blondyn kiwa głową
MY
Zawsze możesz ze mną porozmawiać.
KT
Dziękuję.
YOU ARE READING
krzesło na dwóch nogach▪︎yoonmin
FanfictionDramat obyczajowo-psychologiczny. O tym jak Jimin dostał rolę, o której marzył Yoongi. listopad 2o18 - marzec 2o19 sceny po średnio 15o słów; zakończone