All Falls Down

Siete

Nawala sa isip ko na nasa tabi ko pala si Craig, napansin ko lang nang gumalaw siya at naglakad palapit sa lamesa para uminom ng tubig. Tumikhim ako at naglakad papunta sa punong katabi nito.

What is he still doing here? Hindi ba siya sasama doon sa pamamaril?

Nakumpirma kong hindi nga nang naglakad din siya papunta sa direksyon ko. I looked at him quizzically not having the slightest idea that he will stop and stand beside me. Nahigit ko ang sariling hininga at  tumingin sa kaniya.

"If you don't mind?" Sabi niya. Napaawang ang labi ko at kunot nong nag-iwas ng tingin.

Maraming bumabagabag sa isipan ko ngayong nandito siya. Naalala ko ang narinig ko kina Alma kanina sa kuwarto. At kung bakit ganoon na lang ka-espesyal ang trato ng pamilya sa kaniya--kahit hindi ko naman iyon nasaksihan. Huminga ako ng malalim at tumingin sa banda nila Laxx.

Laxx was aiming the rifle on something somewhere. Tinapik siya ng kaniyang ama at kinuha ang baril.

"How do you related on Trevisanos?" I asked casually. Sa puntong ito iniiwasan kong mautal sa pagsasalita, kahit binubundol ng kaba ang aking dibdib.

Ramdam ko ang titig niya ngayon sa akin.

"Why do you ask?"

Umiling ako at lakas loob na tumingin sa kanya.

"I'm talking about your visit here." I prompted. Nakita ko ang unti unting pag-angat ng gilid ng kanyang labi.

"I've been doing some traveling, and this place sounded interesting." Kibit balikat niyang sabi.

Sinunggaling!

"Where's your home base?" I eagerly asked, scooping some senseful information. He let out a chuckle shaking his head.

"I'm...i'm still working on that." He said suppressing a smirk. Kumunot ang noo ko sa sagot niya. Hindi maintindihan ang konek sa tanong ko.

"Hope it would be you.." He murmured.

"What? Tinatanong ko kung saan ka nakatira." Mas seryoso na ngayon ang boses ko.

He hesitated for a second. I wonder if he was just reluctant to share that information--or if he didn't have one.

"I lived in France. Just here for vacation." He shrugged.

Naningkit ang mga mata ko habang sinusuri kung nagsasabi nga ba siya ng totoo. His accent made sense, but the reason why the Trevisano's seems too close to him didn't make sense to me at all. Sa pinakamaliit na sulok ng alaala ko, parang nakita ko na siya dati. Hindi ko lang maalala kung saan.

Family friend nga kasi! Malamang naka-bisita na rin siya dito dati, hindi mo lang pinagtuunan ng pansin. Hulog na hulog ka kasi sa Laxx mo. Napanguso ako.

Narinig ko ang sunod sunod na putok ng baril. Kinabahan na naman ako. Tinuon ko na lang ulit ang pansin ko sa malayo at nag-isip ng malalim.

"What about you? Why did you agree to this kind of set up?" He asked. Nilingon ko siya. Curiosity etched on his handsome face.

I shook my head at his attempt to strike a civil conversation. I didn't know this man, and for all i knew, he could be a good man.

Ngumiti ako at umiling. "Mahal ko e.."

Kahit marami akong dahilan kung bakit nasa ganito akong sitwasyon, ngunit iyon lang ang tanging nasabi ko. Ayoko nang palalimin pa ang pagkakaalam niya tungkol sa relasyon namin. Tama na 'yung alam niya na may relasyon kami ng kaibigan niya.

"Bakit marunong kang magtagalog? Do you have a family in France?" The conversation goes smoothly until Laxx interrupted us, cornering me between the tree and him.

Alangan na tumingin si Craig sa akin at bumaling kay Laxx. Now, it seems like he was Craig's ally in the interrogation. Except his interest was innocent.

"Hmm? Wala, Lea. He's an orphan. Tungkol naman sa kung bakit marunong siyang mag-tagalog... That's because he's been here in the Philippines for  years now." si Laxx.

Kita ko ang salitang tingin nila sa isa't isa. Pinagkibit balikat ko na lamang iyon at tumango.

"Una na kami, bro." Si Laxx. Nag bro fists sila bago naghiwalay. I smiled at Craig before nodding my head.

Sumampa ako sa kabayo at nakita ang pagtakbo ni Garrison patungo sa banda ko.

"You're leaving without me? That's not a nice way to turn me down." umiiling na sabi ni Garrison. He gave his brother a skeptical look before glaring back at me.

I was taken aback. My pulse is racing. Pakiramdam ko ay nalulon ko ang sariling dila. 

"G-Garrison, kasi..."

"Kuya." The warning note in Laxx's voice was clear.

"We just want a private moment. Don't push." si Laxx ulit.

"When have i ever pushed?" ramdam ko ang pagpipigil ni Garrison sa kanyang boses. Napalunok ako sa tumitinding tensyon sa magkapatid.

I looked at Craig trying to ask for help.

Are you just going to watch?! 

But the typical Craig Dawson snob me and lazily averted his eyes, as if he's telling me he's not interested in meddling between the brothers fight. Napatiim-bagang ako.

"Anong problema, Laxx? Private moment? She's just your friend. Stop keeping her only for yourself!" si Garrison.

My jaw dropped at his sudden outburst. What the-!

Nakita ko ang pag-igting ng panga ni Laxx at ang mabilis niyang pagbaba sa kanyang kabayo. Garrison hit him below the belt that's why he take offense!

Nanlaki ang mga mata ko nang dumapo ang kamao ni Laxx sa panga ni Garrison. He looks murderous! Napababa ako sa aking kabayo at sinubukan silang awatin.

"Laxx! Tumigil ka!" Sigaw ko. Gumanti rin ng suntok si Garrison, dahilan kung bakit dumugo ang labi ni Laxx.

Aktong lalapitan ko sila nang may matigas na kamay ang humila sa braso ko. Nilingon ko iyon at nakitang si Craig ang may gawa. I tried to push him with all my strength. Kung sana pumagitna na siya kanina hindi na sana umabot pa sa ganito! Hindi siya natinag at mas lalo lang hinigpitan ang pagkakahawak sa akin. I glared at him before looking back to where the brothers are.

Nakahawak si Laxx sa kuwelyo ni Garrison na ngayon ay pareho nang putok ang mga labi. Aamba pa sana ng suntok si Laxx nang may narinig kaming putok ng baril sa malapit.

I screamed in panic. Napatakip ako sa aking tainga at napayuko.

"Laneya!" rinig kong sigaw ni Laxx.

Ang kamay na nakahawak sa akin kanina ay nawala at napalitan ng nag-aalalang mukha ni Laxx. Lumuhod siya sa harap ko at hinawakan sa magkabilang braso. Tears are now streaming down on my face. Nanginginig ang aking katawan.

"Sshh. It's okay, babe. It's okay.." si Laxx habang hinahagod ang likod ko.

Hinalikan niya ako sa sentido at hinanap ang nagpaputok.

"What the hell, dad!" Napapikit ako nang marinig ang singhal niya sa kaniyang ama.

"Anong nangyari sa kanya?" rinig kong seryosong tanong ni Craig.

Napangiwi ako. Hindi pa rin ako sanay na naririnig siyang mag-tagalog. Huminga ako nang malalim at kinalma ang sarili. Humiwalay ako kay Laxx at nag-angat ng tingin.

Garrison gave me and Laxx a suspicious look. He wiped the blood in his lips using his thumb.

"Ano bang nangyayari dito?! Gusto niyong magpatayan? Eto, tig-isa kayo ng baril. Tingnan natin kung sino ang matitirang matibay!" Hamon ni Senior Hugo sa dalawang anak.

Nakagat ko ang aking labi at napapikit. I feel guilty. Kasalanan ko kung bakit nagka-sakitan ang magkapatid. Kung hindi ko sana pinasok ang relasyong ito wala sanang na-aagrabyado.

I looked up only to see the hardened look on Craig's face, but when his gazed found mine, compassion softened his hard features.