𝑴𝒚 𝑵𝒆𝒊𝒈𝒉𝒃𝒐𝒓 // 𝑱𝒋𝒌

•23•

"Χάρηκα!" Λέμε και οι δύο και κάνουμε τη γνωστή χειραψία με τα χέρια.

Καθόμαστε στο τραπέζι και ο μπαμπάς μου, μας σερβίρει από αυτό που μαγείρεψε. Εκτός από δικηγόρος που είναι ο μπαμπάς μου, ξέρει να μαγειρεύει..

Κάθισε και ο μπαμπάς μου δίπλα στην Daehyon..

Στην αρχή επικρατούσε μία άβολη σιωπή. Το μόνο που ακουγόταν ήταν τα μαχαιροπίρουνα που τα χτυπάγαμε απαλά για να φάμε.

"Και λοιπόν; Daehyon τι δουλειά κάνεις;" Την ρωτάω και τρώω άλλη μία μπουκιά από το φαγητό.

"Ει-Είμαι καθηγήτρια σε λύκειο!" Απαντάει. Έχω καταλάβει πως είναι αμήχανη..

Δεν με ενοχλεί καθόλου βασικά.. Της κάνω ερωτήσεις που ξέρω πως αναγκαστικά θα πρέπει να απαντήσει. Απ' την άλλη είναι και ο πατέρας μου που με κοιτάζει αυστηρά κάθε τρεις και λίγο γιατί φοβάται μήπως τη ρωτήσω κάτι παράξενο..

"Εσύ τι σπουδάζεις;" Με ρωτάει μετά από λίγο.

"Ψυχολόγος!" Απαντάω χαλαρά..

Αυτή φαίνεται να εκπλήσσεται από τον τρόπο που μιλάω..

Ας προχωρήσουμε τώρα στα πιο βασικά..

"Και λοιπόν Daehyon.. Τι άλλο κάνεις στη ζωή σου;" Αφήνω τα μαχαιροπίρουνα κάτω και στηρίζω τους αγκώνες μου στο τραπέζι, κοιτώντας την με ένα ειρωνικό χαμόγελο..

*Jungkook's POV*

Έβαλα τα πράγματά μου στο πορτ - παγκαζ του αυτοκινήτου μου. Έκλεισα καλά την πόρτα της πολυκατοικίας και κάθισα στη θέση του οδηγού. Έβαλα μπρος και άρχισα να οδηγώ προς το Busan.

[.....]

"Καμάρι μου! Πόσο μου έλειψες.. Δε ξέρεις πόσο!" Λέει η θεία μου φιλώντας με στο μάγουλο.

"Και μένα βρε θεία! Με έφαγες.." Λέω με ένα αστείο τρόπο και εκείνη γελάει.

"Πάμε μέσα!" Παίρνουμε τα πράγματα και μπαίνω μέσα στο σπίτι.

Μου έχει λείψει αυτό το σπίτι.. Και η θεία μου. Πιο πολύ η θεία μου όμως.. Έχω να την δω 4 μήνες περίπου..

Αφήνω τις βαλίτσες στο παλιό μου δωμάτιο και πηγαίνω στο σαλόνι.

"Αγόρι μου έλα να φας.." Ακούω τη φωνή της θείας μου μέσα από τη κουζίνα.

Πηγαίνω στη κουζίνα, κάθομαι στο τραπέζι και αρχίζω να την παρατηρώ..

Μου έχει λείψει πάρα πολύ! Την νιώθω σαν να είναι η μαμά μου.. Της μοιάζει πάρα πολύ.. Να μου πεις, αδελφές είναι αλλά και πάλι!