𝑴𝒚 𝑵𝒆𝒊𝒈𝒉𝒃𝒐𝒓 // 𝑱𝒋𝒌

•54•

*Soomi's POV*

"Αυτό; αυτό πως σας φαίνεται;" μας ρώτησε η Yura έχοντας το φόρεμα πάνω της και κοιταζόταν στον καθρέφτη.

"Ωραία φαίνεται αλλά.. για ποιο λόγο όλο αυτό;" την ρώτησα με καχυποψία.

"Σήμερα θα βγω για φαγητό με τον Taehyung μου και.. ξέρεις τώρα" απάντησε πονηρά και γύρισα να κοιτάξω την Luna όπου κοίταζε το πάτωμα από την αμηχανία της. "Τελικά; να το πάρω;" άλλαξε κατευθείαν το θέμα μας η Yura επειδή κατάλαβε για το λόγο που είναι έτσι η Luna.

Αφού της απαντήσαμε θετικά, πήγε μέσα στο δοκιμαστήριο για να το βγάλει.

"Τι έπαθες εσύ;" την ρώτησα σιγανά.

Εκείνη με κοίταξε στα μάτια και μου χαμογέλασε. "Τίποτα γιατί;"

"Φαίνεσαι κάπως.. στεναχωρημένη!" της είπα και εκείνη έγνεψε καταφατικά.

Είμαι σίγουρη πως αυτή την στιγμή σκέφτεται τον Jimin.

"Όχι καλέ μία χαρά είμαι!" είπε και εκεί που πήγα να μιλήσω με διέκοψε η Yura που βγήκε από εκεί μέσα.

Τόσο γρήγορα έβγαλε το φόρεμα και έντυσα τα ρούχα της;

Πλήρωσε το φόρεμα και βγήκαμε έξω από το μαγαζί. Αποφασίσαμε να καθίσουμε σε καμία καφετέρια. Μπήκαμε σε μία τυχαία καφετέρια. Είχε αρκετή ζέστη εκεί μέσα με αποτέλεσμα να ζεσταθούμε με τέτοιο κρύο που έκανε έξω.

"Γεια σας! Τι θα πάρετε;" ήρθε ένα κορίτσι γύρω στα 25 να μας πάρει παραγγελία.

Της είπαμε να μας φέρει τρεις σοκολάτες ζέστες. Μας ευχαρίστησε και έφυγε.

*Jungkook's POV*

Έμεινα να κοιτάζω έκπληκτος τον Jinsung.

Μόλις με είπε.. μπαμπά; δεν μπορώ να το συνηδειτοποιήσω. Άρα.. Έχει καταλάβει πως είμαι ο μπαμπάς του.

Τον έβαλα να καθίσει στο ένα μου μπούτι και του χαίδευα το κεφαλάκι.[Εμμ.. Ακούγεται λίγο ανώμαλο έτσι όπως το διάβασα και... δεν ξέρω για 'σας αλλά σε μένα πάντως ναι 😏]

"Αχχ βρε μικρέ! Είσαι τυχερός που είσαι ακόμα μικρός και δεν αντιμετωπίζεις δυσκολίες όπως εμένα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ελπίζω όταν μεγαλώσεις να καταλάβεις το θέμα που είχα με την μαμά σου.. Το έχω μετανιώσεις πίκρα να ξέρεις. Έχω μετανιώσει τα πάντα. Που της συμπεριφέρθηκα έτσι και δεν την βοήθησα σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση." είπα και τον κοίταξα χαμογελώντας.