𝑴𝒚 𝑵𝒆𝒊𝒈𝒉𝒃𝒐𝒓 // 𝑱𝒋𝒌

•42•

"Soomi; Ξύπνα! Φτάσαμε!" Ακούω την φωνή του Jungkook και αμέσως ανοίγω τα μάτια μου.

"Όντως φτάσαμε;" ρωτάω και εκείνος νεύει καταφατικά.

Έτριψα τα μάτια μου και σηκώθηκα. Έβαλα το μπουφάν μου γιατί κρύωσα και μαζέψαμε τα πράγματα μας.

Αφού πήραμε τις βαλίτσες μας και περάσαμε από τον έλεγχο, βγήκαμε έξω από το αεροδρόμιο.

Αμέσως μύρισα τον αέρα της Καλιφόρνιας.

Ένιωσα κάπως περίεργα εκείνη τη στιγμή. Προτιμώ την Κορέα παρά την Αμερική. Εδώ δεν ξέρω κανέναν.. Τι σκατά θα κάνω;

Πήραμε ένα ταξί και του είπα στα αγγλικά την οδό του σπιτιού που έχουν οι γονείς μου. Μέσα σε λίγα λεπτά είμασταν εκεί.

Πλήρωσα με χίλια ζόρια εγώ γιατί δεν με άφηνε αλλά μετά τον έπεισα. Ο καημένος ο ταξιτζής μας κοίταζε τρομαγμένος επειδή: 1) Κάναμε λες και βγήκαμε από το τρελοκομείο και 2) δεν καταλάβαινε Χριστό τι λέγαμε επειδή μιλάγαμε κορεάτικα.

Ζήτησα συγγνώμη και αφού τον πλήρωσα, πήρα τα πράγματα μας έφυγε.

"Εδώ δηλαδή είναι το σπίτι σας;" ρωτάει κοιτώντας το σπίτι μπροστά.

"Ναι! Δε σ' αρέσει;" τον ρώτησα γελώντας αλλά εκείνος δεν απάντησε.

Άνοιξα τη πόρτα και κοίταξα αμέσως τριγύρω. Στο μυαλό μου ήρθαν αναμνήσεις με τους γονείς μου που ερχόμασταν παλιά.

Χαμογέλασα σε αυτή τη σκέψη.

"Και λοιπόν; σ' αρέσει;" τον ρωτάω ξανά μετά από λίγο.

"Καλά είναι!" απαντάει αδιάφορα.

Τον κοιτάζω με ένα ξινό βλέμμα χωρίς να με δει και αφήνουμε τις βαλίτσες κάτω.

Του έδειξα τα δωμάτια και εκείνος αποφάσισε να πάρει το δωμάτιο ένα από τα πολλά δωμάτια που έχουμε σε αυτό το σπίτι. Είναι και απέναντι στο δικό μου.

"Καλή επιλογή πάντως!" του λέω και του κλείνω το μάτι. Εκείνος με κοίταξε περίεργα και έπειτα με ένα πονηρό βλέμμα.

Μπαίνω στο δωμάτιο που θα κοιμάμαι και άφησα μέσα τη βαλίτσα και έβαλα τα ρούχα στη ντουλάπα.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι με δύναμη και έκλεισα τα μάτια μου.

Δηλαδή εγώ τώρα θα μένω με τον Jungkook στο ίδιο σπίτι;

Πριν ένα μήνα να μου το έλεγες, δε θα το πίστευα καν.

Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να βάλουμε και κάποιους κανόνες εδώ μέσα..