𝑴𝒚 𝑵𝒆𝒊𝒈𝒉𝒃𝒐𝒓 // 𝑱𝒋𝒌

•49•

*Επόμενη μέρα*

Βγήκαμε από το αεροπλάνο και αφού ο Yoongi πήρε τον Sungjin στην αγκαλιά του εγώ πήρα τα πράγματα.

Μόλις πατήσαμε στο έδαφος της Κορέας, ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου. Είχα σχεδόν 1,5 με δύο χρόνια να έρθω. Πότε πέρασε τόσο καιρός;

Κοίταξα στιγμιαία τον Yoongi και είχα μία περίεργη έκφραση στο πρόσωπό του σαν να τον απασχολούσε κάτι.

"Yoongi;" με κοίταξε. "Σε απασχολεί κάτι;" τον ρώτησα.

"Όχι γιατί;" με κοίταξε με απορημένο ύφος.

"Γιατί σε βλέπω κάπως σκεπτικό.. Γι' αυτό" απάντησα και εκείνος χαμογέλασε.

"Όχι δεν έχω τίποτα" απάντησε και συνεχίσαμε να περπατάμε.

[....]

"Επιτέλους!" είπε η Yura και η Luna μόλις άνοιξαν την πόρτα. Έπεσαν πάνω μου και με αγκάλιασαν. Πήγα να πέσω αλλά βρήκαμε πάλι καλά ισορροπία.

Πίσω μου ήταν ο Yoongi με τον Jinsung και μας κοίταζαν. Ο Yoongi με ένα χαμόγελο και ο Jinsung απλώς μας κοιτούσε.

Μπήκαμε μέσα στο σπίτι της Lunas και καθίσαμε στον καναπέ. Εγώ ένιωθα άνετα ενώ ο Yoongi ήταν λίγο σφαγμένος. Ίσως ένιωθε άβολα. Του χαμογέλασα για να αισθανθεί καλύτερα και ανταπέδωσε και εκείνος το ίδιο.

Τα κορίτσια φυσικά πήραν το Jinsung και άρχιζαν τα παίζουν μαζί τους.

"Είναι τόσο γλύκας!" είπε η Yura με γλυκιά φωνή και του χάιδεψε τα μαλλιά του απαλά.

Η πόρτα χτύπησε και η Luna πήγε να ανοίξει. Μέσα μπήκαν τα παιδιά. Μόλις μας είδαν, χαμογέλασαν.

Ήρθαν κοντά μου και με αγκάλιασαν και έπειτα αγκάλιασαν τον Yoongi.

Τα μάτια μας μ έπεσαν στον Jinsung επειδή μας κοιτούσε και γελούσε.

Μοιάζει τόσο στον Jungkook. Σαν να είναι ο Jungkook σε μίνι έκδοση.

Μόνο ο Jungkook λείπει από 'δω.

[....]

Καθ' όλη τη διάρκεια που μιλούσαμε, ο Jimin και ο Taehyung ήταν κάπως περίεργα. Σαν να σκεφτόντουσαν το ίδιο πράγμα.

"Παιδιά; έγινε κάτι;" τους ρώτησα και όλοι μας στρέψαμε το βλέμμα μας προς αυτούς.

Εκείνοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και έγνεψαν αρνητικά.

"Όχι; Γιατί;" γέλασε ο Taehyung αμήχανα και έτριψε τις παλάμες του.

Κοίταξα τον Jimin και εκείνος κοίταξε κάτω.