(Zawgyi)
"ကိုႀကီး......"
"ေၾသာ္jun......ေရာက္လာၿပီလား......?"
"ဟုတ္ကဲ့......ၿမိဳ႕ျပင္ဘက္ကေနျပန္လာေနရလို႔နဲနဲေနာက္ၾကသြးတယ္......အၾကာႀကီးေစာင့္လိုက္ရလား......?"
"ခနေလးပါပဲjunရဲ႕......လာထိုင္ေလ....."
"ဟုတ္ကဲ့......"
ကိုႀကီးေဘးကထိုင္ခုံေပၚဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဘားေကာင္တာကေကာင္ေလးကိုဝိုင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့တစ္ခြက္လွမ္းမွာလိုက္သည္......
"အေရးႀကီးကိစၥလားကိုႀကီး......"
"အေရးမႀကီးပါဘူး........junအခုလိုအေျပးလာခဲ့မွာစိုးလို႔ေတာင္ driverအိုကိုကားနဲ႔လႊတ္လိုက္တဲ့ဟာ junကၿမိဳ႕ျပင္ဘက္ေရာက္ေနတာနဲ႔ အဲ့မွာစလြဲေရာ......"
"က်ေနာ္လည္းကိုႀကီးဆီကphရရခ်င္းပဲ အလုပ္ေတြကိုလက္စသတ္ၿပီးတာနဲ႔ထြက္လာခဲ့တာ.....ကိုႀကီးေစာင့္ေနရမွာစိုးတာနဲ႔....."
"ေအာေဟာ.....ကိုယ္ကေတာ့junကိုအလုပ္ပိုေစမိၿပီထင္ပါတယ္......"
"ရပါတယ္ကိုႀကီးရယ္......က်ေနာ္တို႔ၾကားမွာအလုပ္ပိုတယ္ဆိုတာဘာမွမရွိပါဘူး.....ကိုႀကီးကအလုပ္ရွင္ က်ေနာ္ကအလုပ္သမားပဲဟာ......"
"ေျပာျပန္ၿပီ ဒီစကားက......ကိုယ့္အတြက္ေတာ့junကအလုပ္မွာဆိုအတြင္းေရးမႉးတစ္ျဖစ္လဲ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအတြက္ဆိုညီအရင္းေလးလိုအားကိုခင္မင္ရတဲ့ ေကာင္ေလးမို႔လို႔ ေနာက္ဆိုဒီလိုသူစိမ္းဆန္တဲ့စကားကိုမေျပာနဲ႔.....ဟုတ္ၿပီလား......?"
ကိုႀကီးအေျပာကိုလက္ခံသလိုrenjunခပ္ေလးေလးေလးၿပဳံးရင္းေခါင္းၿငိမ့္ျပရင္း
"ဒါနဲ႔ကိုႀကီး.....တကယ္ပဲဘာကိစၥမို႔လို႔ က်ေနာ့ကိုညႀကီးမိုးခ်ဳပ္လွမ္းေခၚလိုက္ရတာလဲ.......?"
"အဲ့ဒါက အိမ္ကအငယ့္ေၾကာင့္ပါ....."
အငယ္?
ၾကားဖူးၿပီးသားအမည္နာမဆိုေပမဲ့လည္း နားထဲမွာအၿမဲထူးဆန္းတုန္း......ကိုႀကီးရဲ႕ညီငယ္ဟုကိုႀကီးခနခနေျပာျပဖူးေပမဲ့ တစ္ခါမွျမင္ဖူးေလ့မရွိတာမို႔ အစိမ္းသက္သက္လိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ခဏတာေၾကာင္သြားၿပီးကာမွ.......ေၾသာ္.....ညီငယ္
ESTÁS LEYENDO
My Ocean💦
Fanfic(Zawgyi) သမုဒၵရာႀကီးေလာက္က်ယ္ေျပာမ်ားျပားလွတဲ့ က်ေနာ့ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာေတြအားလံုးကို ခဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္စူးခဲ့ေပမဲ့.............က်ေနာ္ျပန္ရခဲ့တာက မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြမွ်သာ........💢💢 (Unicode) သမုဒ္ဒရာကြီးလောက်...
