Zawgyi....
Renjunလုပ္လက္စအလုပ္ေတြကိုလတ္စသတ္လိုက္ကာ အေပၚcoatကိုဆြဲယူၿပီး အခန္းမီးပိတ္ကာ အခန္းထဲကထြက္ခဲ့လိုက္သည္....
ကိုယ့္အမွားလည္းတစ္စံုတစ္ရာမ႐ွိပါပဲ.....ဟအင္း.....
renjunေခါင္းခါမိရ၏
စိတ္ဒဏ္ရာ .....
ငါက အဲ့ခေလးႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုေမ့မရႏိုင္တဲ့စိတ္ဒဏ္ရာေတြေပးခဲ့တာပဲ......
ဟက္! အဲ့ဒါနဲ႔မ်ား အမွားတစ္စံုတစ္ရာမ႐ွိပဲနဲ႔တဲ့လား....
မနက္ကမွChenleဝယ္ပို႔ေပးလိုက္တဲ့ကားေလးထဲဝင္လိုက္ကာ jaeminတို႔အိမ္ဘက္ေမာင္းလာခဲ့လိုက္သည္....
ျခံထဲဝင္ၿပီး အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္လာတာေတာင္ renjun့မွာအိမ္ထဲဝင္ဖို႔ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ဆဲ.....
ေနာက္ဆံုး စိတ္ကို အဆင္သင့္ျပင္လိုက္ကာ အိမ္ထဲလွမ္းဝင္လိုက္သည္....
"အတြင္းေရးမႉးhaung...!!"
"jaeminေရာ......ဧည့္သည္ေရာ ေရာက္ေနၿပီလား.....?"
"ဟုတ္ကဲ့.....ဧည့္ခန္းမွာစကားေျပာေနပါတယ္..."
"ဒါနဲ႔ ....အန္တီတစ္ေယာက္ထဲလား.....?က်န္တဲ့သူေတြေရာ...."
"သခင္ေလးက အကုန္အိမ္ျပန္ဖို႔ခြင့္ေပးလိုက္တယ္.....ဧည့္သည္ကိုဧည့္ခံဖို႔ အတြင္းေရးမႉးhaungရယ္ က်မရယ္ပဲ႐ွိတာ..."
"ေအာ္.....ဒါဆို မီးဖိုခန္းထဲသြားရေအာင္ေလ.....က်ေနာ္တို႔ ညေနစာေလးျပင္လိုက္ၾကတာေပါ့...."
Jaeminဘာလုပ္ခ်င္မွန္းrenjunအတပ္သိေနၿပီးသားမို႔ အေစခံမေလးေတြအိမ္ျပန္လႊတ္လိုက္တဲ့ကိစၥကိုအံ့ျသမေနေတာ့.....ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္သာအာရံုစူးစိုက္လုပ္ရန္ မီးဖိုခန္းထဲလမ္းေလ်ွာက္ဝင္လိုက္သည္
"သခင္ေလးကို ဝင္မႏႈတ္ဆက္ေတာ့ဘူးလား....?"
"အခုေလာေလာဆယ္ သူ က်ေနာ့ကိုေတြ႔ခ်င္မယ္မထင္ဘူး.....ဧည့္သည္လည္း႐ွိေနေတာ့ေလ...."
YOU ARE READING
My Ocean💦
Fanfiction(Zawgyi) သမုဒၵရာႀကီးေလာက္က်ယ္ေျပာမ်ားျပားလွတဲ့ က်ေနာ့ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာေတြအားလံုးကို ခဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္စူးခဲ့ေပမဲ့.............က်ေနာ္ျပန္ရခဲ့တာက မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြမွ်သာ........💢💢 (Unicode) သမုဒ္ဒရာကြီးလောက်...
