Zawgyi...
ႏူးညံေႏြးေထြးမႈ့......
ကိုယ့္ေက်ာျပင္နဲ႔ထိကပ္ေနတဲ့ေနရာဟာ ေအးစက္စက္ၾကမ္းျပင္မဟုတ္ပဲ ေႏြးေထြးလြန္းတဲ့အိပ္ရာ တစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့တာလား....?
renjun ကျပာကယာထထိုင္လိုက္ၿပီး ေဘးဘီကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္....
ဘယ္သူမွမ႐ွိ.....
ေနစမ္းပါဦး..... ဒါဘယ္သူ႔အခန္း....
ညီငယ္....? အိုးမိုင္....!!
renjun ကုတင္ေပၚက ခုန္မခ်ရံုတမယ္ ေျပးဆင္းလိုက္သည္....
ငါ ညက က်ိန္းေသ ၾကမ္းျပင္မွာ ခနမွိန္းေနခဲ့တာပါ.....
ေဘးစားပြဲခံုေပၚကနာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၉နာရီတိ....
ဘယ္လိုမ်ား သူမ်ား ကုတင္ေပၚမွာႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္မ်ား အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ရပါလိမ့္....
က်စ္!!
renjun အေပၚဝတ္အက်ႌႏွင့္ အလုပ္အိတ္ကို အျမန္လိုက္႐ွာရေတာ့သည္.....
ေအာက္ထပ္ကိုေျပးဆင္းေတာ့ ေလွကားထစ္အလယ္မွာ အေစခံေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ဆံု၏.....
သူ႔လက္ထဲမွာ ကိုယ့္အလုပ္အိတ္ရယ္..... ဝတ္စံုသစ္တစ္ခုရယ္....
"အာ....ဒါငါ့ဟာ...."
renjunအလုပ္အိတ္ကိုကမ္းယူလိုက္သည္
"ဟုတ္ကဲ့ က်မ အခုပဲလာပို႔ေပးေတာ့မလို႔ပါ....ဒီဟာေရာပဲ...."
ေကာင္မေလးက ဝတ္စံုသစ္ကိုထပ္ကမ္းေပးေတာ့ renjunလက္ကာလိုက္ကာ
"အဲ့ဒါက်ေနာ့ဟာမဟုတ္ဘူး......က်ေနာ့ရဲ႕အေပၚcoatေရာ...."
"ဟို.....သခင္ေလးက အမႈိက္ပံုးထဲထည့္လိုက္တယ္........အဲ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔က အတြင္းေရးမႉးhaungအတြက္အသစ္မွာေပထားတာ....."
"ငါ့ အက်ႌက အသစ္ႀကီးေလ...တစ္ခါႏွစ္ခါပဲဝတ္ရေသးတာဟာ....."
"အဲ့ဒါေတာ့ က်မတို႔လည္းမသိပါဘူး႐ွန္...."
ေကာင္မေလးက မ်က္ႏွာမေကာင္းစြာနဲ႔ပဲ ျပန္ဆင္းလာကာ ထမင္းစားခန္းဝကေန သခင္ေလးကို ၿငိမ္သက္စြာၾကည့္ေန၏
YOU ARE READING
My Ocean💦
Fanfiction(Zawgyi) သမုဒၵရာႀကီးေလာက္က်ယ္ေျပာမ်ားျပားလွတဲ့ က်ေနာ့ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာေတြအားလံုးကို ခဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္စူးခဲ့ေပမဲ့.............က်ေနာ္ျပန္ရခဲ့တာက မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြမွ်သာ........💢💢 (Unicode) သမုဒ္ဒရာကြီးလောက်...
