(Zawgyi)
ေလးလံလြန္းလွေသာမ်က္လုံးေတြကိုအားစိုက္ဖြင့္ယူကာ အသံလာရာဆီလက္လွမ္းမိသည္.....
Chenle...*
"ေျပာ chenle....."
"အင္း အင္း.....ငါ ခနေနလာခဲ့မယ္.....
Phကိုအိပ္ရာေပၚပစ္ခ်လိုက္ၿပီး ကိုယ္ကိုအားယူကာထထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ေပါ့ပါးေနေသာခႏၲာကိုယ္ေၾကာင့္အံ့ၾသယူရသည္အထိ
မေန႔ညကအထိ ေလးပင္ထိုင္းမႈိင္းေနခဲ့ေသးတာဟာ.....
ပုခုံးေပၚမွ ေပါင္ေပၚလိမ့္က်လာေသာ ေအးစက္စက္အဝတ္ေလးက ကိုယ္မႏိုးလာခင္အထိတစ္ေယာက္ေယာက္အနားမွာျပဳစုေနခဲ့မွန္းသက္ေသထူေန၏....အႏွစ္ႏွစ္အလလဖ်ားနာမွန္းမသိေလာက္ေအာင္အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကိုျပန္ေတြးမိေတာ့မ်က္ရည္ပါဝဲခ်င္လာသည္.....ခုလိုမ်ိဳး တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈ႕ကိုမခံရတာၾကာၿပီမို႔ ......
*ေဒါက္ ေဒါက္...*
"ဝင္ခဲ့....."
ဆန္ျပဳပ္ပန္းကန္နဲ႔ေဆးတခ်ိဳ႕ကိုင္ၿပီးဝင္လာတဲ့ေကာင္မေလးက renjunႏိုးေနတာျမင္သည္ႏွင့္
"သခင္ေလးjaemin အခုေလးတင္မွထြက္သြားတာ..... သြားျပန္ေခၚေပးရမလားဟင္.....?"
"ရတယ္ ေန ေန ခုသြားရင္ေတာင္ ၉နာရီခြဲေလာက္မွေက်ာင္းေရာက္မွာ....ပိုေနာက္က်ေနမယ္...."
"တစ္ညလုံးမအိပ္ပဲ ေစာင့္ေနရွာတာ....က်မ ဒီအိမ္မွာေနတဲ့၁၄ႏွစ္ပတ္လုံး အငယ္က တျခားတစ္ေယာက္ကိုခုလိုမ်ိဳးျပဳစုေပးတဲ့ပုံကို ပထမဆုံးေတြ႕ဖူးတာ......"
"ေအာ္...."
ငါ ဒီေနရာမွာပဲရပ္လိုက္သင့္သလား......?
ညီငယ့္ကို ညီဆိုတဲ့အသိနဲ႔စိတ္ထဲမထည့္မိခင္ ထြက္ေျပးမွျဖစ္ေတာ့မယ္......
ကိုယ့္အေပၚအကိုအရင္းထက္ေတာင္ပိုတြယ္တာမိေနတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးရဲ႕ႏွလုံးသားကို စိတ္ဒဏ္ရာေတြခ်ည္းမေပးခဲ့ခ်င္တာမို႔ ျဖတ္သင့္တဲ့သံေယာဇဥ္ေတြကို အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ျဖတ္ေတာက္ျဖစ္ဖို႔လိုေနၿပီ......
••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ေက်ာင္းသားအားလုံး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ စာေလ့လာေနတဲ့အခန္းထဲ အသံတစ္ခုကစူးရွက်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာ၏....
YOU ARE READING
My Ocean💦
Fanfiction(Zawgyi) သမုဒၵရာႀကီးေလာက္က်ယ္ေျပာမ်ားျပားလွတဲ့ က်ေနာ့ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာေတြအားလံုးကို ခဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္စူးခဲ့ေပမဲ့.............က်ေနာ္ျပန္ရခဲ့တာက မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြမွ်သာ........💢💢 (Unicode) သမုဒ္ဒရာကြီးလောက်...
