(Zawgyi)
"ဟအင္း"
ေဝေဝဝါးဝါးအျမင္အာရံုထဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အခန္းထဲဝင္လာသည္.....ဝ္လာတဲ့ေကာင္ေလးကိုဝမ္းသာအားရဆီးႀကိဳေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္.....
"အကို..."
"ညီ ..ဘယ္လိုလဲ ဟိုမွာအဆင္ေျပရဲ႕လား..?ပိန္သြားလိုက္တာခေလးရယ္....."
"အကိုတို႔ကေတာ့အကဲပိုေနျပန္ပါၿပီ ခြဲရတာႏွစ္ပတ္ေလးပဲ႐ွိေသးတာေတာင္ပိန္သြားတယ္ေလး ဘာေလးနဲ႔....."
"ဒီကိုလာပါဦး....."
အနားနားေခၚကာေပါင္ေပၚထိုင္ေစသည္
"အႏၱရာယ္႐ွိတယ္ထင္ရင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ခဲ့ေနာ္ ဒီတစ္ေခါက္missionကအရမ္းအႏၱရာယ္မ်ားတယ္လို႔chenleဆီကၾကားၿပီးၿပီ.....သူေ႒းဆူမွာစိတ္ပူမေနနဲ႔ အကိုအားလံုးၾကည့္ေျပာေပးမယ္ ....."
"ေနပါအကိုရာ.....ဘယ္တုန္းကမ်ားသူေ႒းေပးတဲ့missionကိုက်ေနာ္႐ွံုးဖူးလို႔လဲ..?က်ေနာ့ကိုယံုစမ္းပါ.....အဲ့လူကိုမိေအာင္ဖမ္းၿပီးရင္ အကိုနဲ႔က်ေနာ္Landonမွာသြားေနၾကရေအာင္ေလ......"
"ဟုတ္ပါၿပီ......က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔သာျပန္ခဲ့.....ဒဏ္ရာမရေစနဲ႔....."
"Yes sir!!"
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ျမတ္ႏိုးစြာၾကည့္ရင္း အျပံဳးခ်င္းဖလွယ္မိၾကသည္.....
တစ္လ
ႏွစ္လ
သံုးလ
"Renjun ya!!"
"ဟင္....?chenle !!ညီေရာ...အေနာက္မွာလား..??"
"Renjun na..."
ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ...?
"ငိုပဲငိုမေနနဲ႔chenleရာ ငါေမးတာေျဖစမ္းပါ....ညီေရာ...ညီေရာလို႔...."
"ညီ ........ညီ မ႐ွိေတာ့ဘူးjun.....ဟိုဘက္ကအရင္လက္ဦးသြားတယ္........အေလာင္းေတာင္.....႐ွာ....မရခဲ့ဘူး...."
ေခါင္းေပၚမိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလို.....တစ္ကမၻာလံုးေမွာင္မိုက္သြားခဲ့ပါသည္.....က်ေနာ္ေနတဲ့ဘမၻာေလး....က်ေနာ္စိတ္ကူးယဥ္ထားတဲ့ကမၻာေလးဟာ ခနေလးအတြင္းေမွာင္မိုက္ပ်က္စီးသြားခဲ့သည္
YOU ARE READING
My Ocean💦
Fanfiction(Zawgyi) သမုဒၵရာႀကီးေလာက္က်ယ္ေျပာမ်ားျပားလွတဲ့ က်ေနာ့ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာေတြအားလံုးကို ခဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္စူးခဲ့ေပမဲ့.............က်ေနာ္ျပန္ရခဲ့တာက မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြမွ်သာ........💢💢 (Unicode) သမုဒ္ဒရာကြီးလောက်...
