~Endişe~

3.9K 290 11
                                    

~ Chanyeol~

Baekhyun'u kaldırıp hızlıca merdivenlerden inmiştim . Şans benim yanımdaydı ki o pürüzsüz vücudu cidden hafifti. Aklımda kötü fikirler gezdikce çıldırıyordum. Ya ona bir şey olursa?

Biraz sonra kucağımda Baekyun ile dışarı çıktım ve araba aramaya başladım. Lanet olası zengin olmayışıma ilk defa küfür ediyordum. Lanet olası bu evin önünden hiç taksi geçmez miydi? Hızlı hızlı soluyordum artık ağırlığı beni yormuştu. Yüzü terlemiş perçemleri o beyaz yüzüne yapışmıştı. Seslice nefes alıyordu, belli ki ateşi yükseliyordu. Adımlarımı sıklaştırdım ama daha ne kadar yürüyebilirdim ki?

O anda karşı taraftan bir taksi belirdi ve dolu olmasına rağmen durumu görmüş olacak ki bizi arabaya aldı:

Seul Hastanesi, olabildiğince hızlı!

Adama bağırdım ama şu an umrumda bile değildi . Araba hızla ilerliyordu fakat yinede bana yavaş geliyordu. Fazla olmadan hastaneye geldik ve acile koşup onu sedyeye yatırdım. Hemşireler hazırlıklıydı ki hemen onu benden kopardılar. Taksiye geri dönüp cüzdandan bir şeyler çıkarıp verdim. Kaç para verdiğimi bilmiyordum umrumda da değildi. Aynı şoförün arkamdan bağırması gibi. Biraz sakin olmaya çalışarak bir banka oturdum ve bekledim çok yorulmuş ve endişeden ter içinde kalmıştım.

Neden bu kadar endişeleniyorum?

Neden bu kadar korktum?

Neden hep yanımda olursa güvende olur diyordum?

Kafam bu düşüncelerle mücadele ederken doktor yanıma geldi ve:

"Endişelenecek bir şey yok , dün sanırım açıkta kalmış ve üşütmüş. Şu an iyi serum taktık . Girip görebilirsiniz , geçmiş olsun."

Bunları duyduktan sonra dudaklarım yukarı kıvrılmıştı. Benim ölecek diye teşhis koyup endişelendiren hastalık aslında üşütmeydi. Bu kadar endişeye gerek yoktu Chanyeol diyerek kendime güldüm. Ciddiyetimi bozmamaya çalışarak hasta odasından içeri girdim ve hala gözleri kapalı olan küçüğe doğru adım attım.

Niye hala uyuyordu ? Oysaki iyi olduğunu söylemişlerdi. Ona biraz daha yaklaşınca yatağın yan kısmına düşmüş eli gördüm. Elini tutarak örtünün içine koyacaktım. Yumuşak ve bir o kadar da sıcak eli kavrayıp kaldırdım. Bırakmıştım fakat o el benimkini bırakmamıştı. Onu uyandırmak istemiyordum belli ki rüya görüyordu. Elimi tutmasına izin verip kendime bir sandalye alıp yanı başına oturup onu izlemeye başladım.

Yorumlara cevap veremiyorum:( bir sorun var galiba.

BaekyeolWo Geschichten leben. Entdecke jetzt