Make Me Smile

|38|Με ανάβεις|

Ο ήχος της μηχανής σταματάει να ηχεί στα αυτιά μου και ανοίγω τα μάτια μου για να αντικρίσω την εξώπορτα του σπιτιού μου. Κατεβαίνει πρώτος και δέχομαι την βοήθεια που μου προσφέρει για να κατέβω, καθώς με ακολουθεί ως την εξώπορτα.

Δεν μιλάμε. Απλά διασχίζουμε ο ένας δίπλα στον άλλο τον διάδρομο, που φαντάζει μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά, ώσπου φτάνουμε μπροστά στην πόρτα.

Γυρίζω το κεφάλι μου και τον κοιτάζω. Τα μαλλιά του είναι ακόμα βρεγμένα, όπως και τα ρούχα του. Σταγόνες νερού πέφτουν από τα μαλλιά του πάνω στο πρόσωπο του και τα τραβάει προς τα πίσω, σκουπίζοντας τις σταγόνες που πέσαν πάνω του.

Το βλέμμα του συναντά το δικό μου. Αυτομάτως κολλάω πάνω στο μοναδικό χρώμα των ματιών του ξεχνώντας για μια στιγμή το κρυολόγημα που θα με βασανίζει τις υπόλοιπες ώρες.

"Καληνύχτα" ψελλίζω τραβώντας τα μάτια μου από πάνω του, καθώς βγάζω τα κλειδιά μου από την τσέπη μου.

Νιώθω το σώμα του να πέφτει πάνω μου και με στριμώχνει ανάμεσα στην πόρτα και τον ίδιο, έχοντας τοποθετήσει το κεφάλι μου ανάμεσα στα χέρια του. Η ανάσα του πέφτει πάνω στο πρόσωπο μου γρήγορη, από τις έντονες κινήσεις του και το στήθος του ακολουθεί τον ίδιο ρυθμό.

Η κίνηση του με έπιασε απροετοίμαστη και αυτό θα μπορούσε να διαβαστεί στην έκφραση του προσώπου μου. Τα χείλη μου έχουν ανοίξει ελάχιστα για να μπορώ να φέρω την αναπνοή μου στα φυσιολογικά της επίπεδα, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να με κάνει να αναζητώ τα χείλη του, έτσι ώστε να γεμίσουν τα δικά μου.

Μα τι λέω; Δεν μπορώ καλά καλά να τον κοιτάξω στα μάτια μετά το ντροπιαστικό σκηνικό που προηγήθηκε νωρίτερα και ζητάω να με φιλήσει; Αυτό είναι τρελό! Όμως...πότε υπήρξε κάτι λιγότερο τρελό από τότε που ο Ίαν μπήκε στη ζωή μου;

Αποφεύγω τα μάτια του προσπαθώντας να εστιάσω την προσοχή μου, οπουδήποτε μακριά από εκείνον και ό,τι σχετίζεται με αυτόν, όταν το βλέμμα μου συναντά την φιγούρα ενός άντρα να περνά την κεντρική είσοδο.

Σφραγίζω το στόμα του Ίαν με το χέρι μου και τυλίγω το άλλο γύρω από τον αγώνα του, τραβώντας τον προς το πίσω μέρος του σπιτιού όσο πιο γρήγορα μπορώ. Προσπαθεί να διαμαρτυρηθεί, αλλά τον εμποδίζω προστάζοντας τον να ησυχάσει. Τα βήματα του δεν αργούν να ακουστούν πάνω στο κρύο μάρμαρο του διαδρόμου, συνοδευόμενα από τον ήχο των κλειδιών που κρατάει στην παλάμη του.