Say It And You're Mine (SIAYM)

Chapter 28

Lea's POV

"May gagawin ka pa ba?" Tanong ng poging lalaking katabi ko ngayon. Hihi. Feel ko ang ganda ko today.

"Hey."

"H-Ha? Ah. W-wala naman na."

"Alright. Pwede mo ba akong samahan?"

Did I heard it right? Gusto niyang samahan ko siya? Gosh. I looked at him secretly. "S-saan?"

"Hmm. Gusto ko lang sana maglakad lakad."

Omgy! Ako pa talaga ang pinili niyang makasama habang maglalakad lakad siya. I'm so lucky!

"Okay lang ba?"

Okay na okay baby! Hehe. "Oo naman." Mabilis kong sagot.

"Saan mo gusto pumunta? Or kain muna tayo?"

Is this really Brix Kian? Siya ba talaga ang kasama ko now? Parang gusto kong sumigaw sa sobrang saya!

"Lei?" God! He's very sweet. I feel so special kapag tinatawag niya akong Lei. Parang nag aawitan ang puso ko pero syempre I need to calm myself.

"Ikaw na bahala. Kahit saan na lang." I answered. Kahit gusto kong tumalon o  tumili, nagpigil pa rin ako. I'm trying to be a dalagang Filipina today. Hihi

"But before that, may favor sana ako."

I looked at him realizing what he said. Favor? What kind of favor kaya? Baka kung ano ang hingin niya, pero bahala na. "S-sige. A-ano yun?"

"Can you promise me that from now on..." He paused. Ayan na. I don't think kaya ko marinig ang sasabihin niya. What if... What if hilingin niya na 'wag na kami magkita. No! Ayoko.

"Ayoko!"

"Huh?"

Natutop ko agad ang bibig ko. Shocks! I accidentally said it. "S-Sorry." Namula tuloy ako. Nakakahiya! "Don't mind me. I-ituloy mo na, a-ano yung sasabihin mo?"

"Okay. Gusto ko sana na starting today, 'wag ka ng maiilang sakin." He said. Nakatitig lang ako sa kaniya. "We're friends, right?"

Yeah. Friend. Hays.

I smiled na lang. "Ang pangit naman tingnan kung sa tuwing magkasama tayo ang tahimik mo." He smiled too. "Gusto kong maging totoo ka whenever you're with me. Kung masaya ka, masaya ka. Kung malungkot ka ipakita mo. Kung galit ka, then be it." Nakatitig lang siya sa mga mata ko habang sinasabi niya ang linyang iyon. I don't know what to say. Nadidistract kasi ako sa mukha niya. Shit! Ang gwapo naman kasi. "Gusto kong kilalanin ka pa." Dugtong niya pa.

Enough na baby! Baka sumabog na ang mukha ko sa sobrang pula. I can feel na umiinit na ang face ko. I think magkakasakit ako sa sobrang kilig. My god!

Wala akong ibang ginawa kundi ang tumango. Kasi naman eh! Nakakakilig kaya.

So ayun. Naglakad lakad muna kami. Gusto ko sanang magtanong tanong sa kaniya like ano favorite food niya besides we're already friend na kaso napaka tahimik niya talaga. I need to adjust. Dapat simulan ko ng 'wag maging madaldal kapag magkasama kami, baka kasi mairita sa sobrang ingay ko.

"Kian?" Bigla akong napatingin sa tumawag sa kaniya. Maputing babae, she's wearing branded red sleevless, white shorts with red sandals. Agaw pansin rin ang makinis na balat at maumbok na dibdib nito sa harap. "Oh god! Kian, I miss you!" At tumigil ang mundo ko ng niyakap niya ang lalaking kasama ko.