Ο Γάμος.✔

Κεφάλαιο 2.

Ανακουφίζομαι μόλις βλέπω τη βιτρίνα με τα νυφικά στα αριστερά του δρόμου.

"Έχει χώρο για στάθμευση στα δεξιά."μου λέει και μου δείχνει ένα άνοιγμα ανάμεσα στο κατάστημα και σε ένα ανθοκομείο. Στρίβω και στρίβω ξανά στα αριστερά, μέσα σε ένα μεγάλο άδειο τετράγωνο. Υπάρχει μόνο άλλο ένα μικρό αμάξι στην άλλη πλευρά του πάρκινγκ και το αμάξι της Ursula.

"Δεν έφεραν το αμάξι σου;"τον ρωτάω.

"Όχι. Η Alba δεν ήρθε. Δεν μπορεί να οδηγήσει δυο αμάξια ταυτόχρονα η Ursula. "Λέει απότομα και βγαίνει έξω. Ο ίδιος Jaime. Πέρασαν τόσα χρόνια αλλά τίποτα δεν άλλαξε σε αυτόν.

Κλείνω τη πόρτα πίσω μου και κλειδώνω το αυτοκίνητο. Ακολουθώ τον Jaime μέσα στο κατάστημα με τα νυφικά. Κοιτάζω τριγύρω αλλά η Ursula δεν είναι πουθενά. Μόνο μια κοπέλα κάθεται σε ένα ξύλινο σκαλιστό γραφείο.

"Που είναι;"ρωτάει ο Jaime.
Η κοπέλα δείχνει προς τα μέσα.

"Είναι μέσα."

Ο Jaime ανοίγει το βήμα του προς τα μέσα.

"Έλα Arya."τον ακολουθώ και κάθεται σε έναν από τους καναπέδες. Εκείνη την ώρα ακούω τη φωνή της Ursula.

"Δόξα τω θεώ Arya. Έλα να με βοηθήσεις."

Περπατάω προς το μέρος της. Μέσα στο δοκιμαστήριο είναι άλλη μια κοπέλα.

"Μπορείς να κρατήσεις αυτο;"μου λέει η άγνωστη και μου δίνει ένα κομμάτι τούλι. Το κρατάω και εκείνη κουμπώνει μια σειρά με μικροσκοπικά κουμπιά. Όταν επιτέλους τελειώνει βγαίνω έξω και κάθομαι στην άλλη μεριά του καναπέ. Όσο πιο μακριά από το Jaime γίνεται.

Η Ursula βγαίνει και για πρώτη φορά την βλέπω ολόκληρη με το νυφικό. Ο χώρος στο δοκιμαστηριο ήταν τόσο στενός που με το ζόρι χωρούσαμε η μια πάνω στην άλλη.

Είναι πανέμορφη. Η δαντέλα τυλίγει το πάνω μέρος του σώματος της ενώ η τούλινη φούστα πέφτει σαν καταράχτης γύρω της. Για λίγα δευτερόλεπτα τη ζηλεύω, ξέρω όμως πως δεν πρόκειται να βρεθώ ποτέ στη θέση της. Δεν πρόκειται να παντρευτώ. Γιατί να το κάνω άλλωστε; Ποιος μου λέει πως θα είμαι με έναν άνθρωπο όλη μου τη ζωή. Είναι μεγάλη δέσμευση ο γάμος και δεν είμαι διατεθειμένη να την αναλάβω.

"Είσαι πανέμορφη."της χαμογελάω

"Ναι, είναι πολύ ωραίο." λέει o Jaime. Ποιός θα μπορούσε να διαφωνήσει;

Αφού κοιτάζουμε και σχολιάζουμε κάθε λεπτομέρεια στο πρώτο φόρεμα και σε ακόμη δύο, έρχεται η ώρα να δοκιμάσει το τέταρτο. Τα κορίτσια περνάνε περισσότερη ώρα από το αναμενόμενο στο δοκιμαστηριο και αρχίζω να ανησυχώ. Σηκώνομαι από τον άνετο καναπέ και μπαίνω στο μικρό δωμάτιο.