Κεφάλαιο 8.

688 54 2
                                    

Ξυπνάω προετοιμασμένη για την μεγάλη αυτή μέρα. Νιώθω πολύ καλύτερα από το προηγούμενο βράδυ.

Φοράω ένα τζιν και ένα γκρι φούτερ. Ακολουθώ τη ρουτίνα μου βράζοντας μια φλιτζάνα νερό για να κάνω καφέ. Το δέρμα μου φαίνεται καθαρό σε σχέση με το χθεσινό μου χάλι.

Πίνω τον καφέ, συνοδευόμενο με κουλουράκια της μαμάς. Ό,τι καλύτερο για να ξεκινήσω τη μέρα μου. Μόλις καταπίνω και τη τελευταία γουλιά από το καυτό υγρό, αφήνω την φλυτζάνα στον νεροχύτη. Παίρνω τη τσάντα μου, ριχνω μέσα τα κλειδιά και το κινητό μου και φεύγω για το κομμωτήριο.

Αφήνω το αμάξι μου στον χώρο στάθμευσης, δίπλα από το αμάξι της Ursula. Χαίρομαι που είναι ήδη εκεί. Εκείνη έχει κάνει όλες τις συνεννοήσεις με την κομμώτρια, δεν θα ήθελα να έρθω στην δύσκολη θέση των ερωτήσεων που δεν θα ξέρω να απαντήσω.

Η ατμόσφαιρα στο κομμωτήριο είναι ευχάριστη. Οι μυρωδιές από τα προϊόντα καλλωπισμού, δηλώνουν καθαριότητα. Στα αριστερά υπάρχουν τέσσερις λουτήρες ενώ στα δεξιά έχουν τοποθετηθεί έξι καθρέπτες με μια καρέκλα ο κάθε ένας.

Έξι ώρες μέχρι τον γάμο.

Η ιδιοκτήτρια του κομμωτηρίου, έχει αναλάβει την Ursula. Με το ψαλίδι δημιουργεί ανάλαφρες μπούκλες στα κοντά μαλλιά της. Μόλις με εντοπίζει της χαμογελάω.

"Είσαι πανέμορφη αγάπη. "

"Αλήθεια; Έχω τόσο άγχος για σήμερα."λέει και πειράζει μια τούφα. "Αυτή νομίζω πρέπει να την περάσεις άλλη μια φορά. "Η κομμώτρια νευει και πιάνει την τούφα που της δίνει η Ursula.

"Είναι λογικό να έχεις άγχος. Μην το αφήσεις να σε καταβάλει όμως. Ειναι η μέρα σου."της χαρίζω ένα γελάκι και κατευθύνομαι προς τον λουτήρα. Στην διαδρομή χαιρετάω την Alba και την θεία τους, Mariposa.

Το νερό είναι χλιαρό ενώ τα έμπειρα χέρια της κομμώτριας κάνουν μασάζ στο κεφάλι μου. Μετά από αυτό το χαλαρωτικό λούσιμο, ακόμη και τα τελευταία ίχνη έντασης από τη χθεσινή μέρα εξαφανίζονται. Είμαι ευγνώμων άλλη μια φορά που η Ursula είναι τόσο απασχολημένη με τον γάμο της και δεν σχολιάζει τη χθεσινή μου εξαφάνιση.

Αποφασίζω να πιάσω τα μακρυά, κάστανα μαλλιά μου σε αλογοουρά. Δύο λεπτά πλεξουδάκια ξεκινάνε από το μπροστινό μέρος του κεφαλιού μου και καταλήγουν γύρο από το λαστιχάκι με το οποίο η κ.Layla έχει δέσει τα μαλλιά μου. Είμαι ευχαριστημένη από το αποτέλεσμα. Δείχνω το χτένισμα μου στην Ursula και συμφωνεί.

Το βάψιμο μου κινείται σε γήινα πλαίσια. Το χρυσό φόρεμα εξάλλου τραβάει αρκετά τη προσοχή.

Μόλις τελειώνω με την ετοιμασία μου χαιρετάω τα κορίτσια και γυρίζω στο σπίτι. Εκεί με περιμένουν οι γονείς μου. Η μαμά μου με δέχεται ζεστά, όπως κάθε ελληνίδα μάνα και με ενημερώνει πως θα είναι στη κουζίνα έως ότου ντυθώ.

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και με προσοχή, να μην χαλάσω τα μαλλιά μου, φοράω το χρυσό φόρεμα. Όσο το κοιτάζω μου φαίνεται ακόμη πιο όμορφο. Νιώθω σαν πριγκίπισσα. Λες και ένα από τα χαζά, παιδικά όνειρα μου έγινε πραγματικότητα.

Φοράω τα χρυσά παπούτσια μου και βγαίνω από το δωμάτιο. Ξέχασα να βάλω άρωμα. Επιστρέφω για να ψεκάσω λίγο από το ροζ μπουκαλάκι και ξαναβγαίνω στη κουζίνα. Οι γονείς μου με υποδέχονται με κοπλιμέντα και λόγια που αν τα έλεγε κάποιος άλλος θα κοκκίνιζα.

Μπαίνουμε και οι τρεις στο αμάξι μου για να πάμε ως το σπίτι της Ursula. Μόλις οι γονείς μου συναντούν τους γονείς της φίλης μου χάνονται μέσα στο σπίτι.

"Είσαι υπέροχη."λέει.

"Και εσύ λάμπεις. Πάμε να σε ντύσουμε νυφούλα ;"της απαντάω και χαζογελάμε σαν μικρά κοριτσάκια. Ονειρευόμασταν αυτή τη μέρα από το δημοτικό. Κυρίως η Ursula.

Ο Γάμος.✔Where stories live. Discover now