Ο Γάμος.✔

Κεφάλαιο 3.

Ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού και μπαίνω στο fiat μου. Δεν πιστεύω πως θα οδηγήσει το αμάξι μου!

"Τα κλειδιά."λέει και χαμηλώνει τη μουσική. Του τα δίνω ξεφυσώντας. Δεν είμαστε στο σχολείο πια. Είμαι ώριμη και μπορώ να χειριστώ έναν κόπανο. Χρησιμοποιώ τη τακτική 'ο γιατρός είπε να σου λέμε σε όλα Ναι'.

Όσο ο Jaime οδηγεί κοιτάζω έξω από το παράθυρο και σκέφτομαι την Ελένη. Ζει μια υπέροχη ζωή, έχει βρει τον άντρα της, έχει εξασφαλίσει το μέλλον της. Εύχομαι από μέσα μου να μπορούσαν όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα. Στο μυαλό μου έρχονται τα λόγια του Jaime. ' Σταμάτα να ζεις στον κόσμο των βιβλίων σου.'

Τον κοιτάζω. Δίπλα μου δεν κάθεται πλέον ένα αγόρι, αλλά ένας άντρας. Εμφανισιακά τουλάχιστον.

Είχα γνωρίσει τον Jaime στην πρώτη λυκείου. Είχε πάρει μεταγραφή από το σχολείο της διπλανής πόλης. Μου άρεσε από τη πρώτη στιγμή που μπήκε στη τάξη. Είχε κάτι που με έκανε να τον θέλω. Κάτι που με ελκύει ακόμη. Στην δευτέρα λυκείου βρεθήκαμε στην ίδια παρέα. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Το μονο που χρειάστηκε ήταν ένα μπουκάλι τζιν. Καταλήξαμε να φασωνόμαστε στις τουαλέτες ενός κλαμπ. Ήταν το πρώτο αγόρι με το οποίο έκανα σεξ. Ήταν ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου. Μετά από αυτόν βγήκα και με άλλους. Έκανα δύο σχέσεις, δεν κατέληξαν πουθενά.

Φτάνοντας έξω από το σπίτι της Ursula ο Jaime βγαίνει από το αμάξι. Με αποχαιρετά και μπαίνει σε ένα ασημένιο αυτοκίνητο. Αλλάζω θέση και κάθομαι στην πλευρά του οδηγού. Ανοίγω τέρμα το ράδιο και οδηγώ πίσω στο σπίτι.
Μόλις μπαίνω μέσα, βγάζω τα αθλητικά μου,το μπουφάν, αφήνω την τσάντα μου στο πλάι της πόρτας και ξαπλώνω στον καναπέ. Ανοίγω το λάπτοπ και συνεχίζω τη μετάφραση.

Έχω τελειώσει τρία κεφάλαια όταν το κινητό μου χτυπάει. Είναι η Ursula.

"Έλα."λέω.

"Έλα. Ο Jaime λέει πως ξέχασε τον αναπτήρα του στο αμάξι σου."δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο.

"Δεν ξέρω, δεν είδα κάτι και είμαι μέσα τώρα. Βαριέμαι να βγω να ψάξω."γίνομαι ειλικρινής.

"Πολύ αργά, έχει ξεκινήσει ήδη και έρχεται σπίτι σου."μένω με το στόμα ανοιχτό. Τοποθετώ το λάπτοπ στο τραπεζάκι και σηκώνομαι όρθια.

"Τι εννοείς; Όλα αυτά για εναν αναπτήρα;"αφήνω μια βαθιά ανάσα και βρίζω από μέσα μου.

"Προφανώς είναι σημαντικός γι'αυτόν."λέει αλλά την αγνοώ.

"Καλά, τα λέμε."κλείνω πριν απαντήσει.