Κεφάλαιο 7.

697 54 1
                                    

Βρισκόμαστε στο σπίτι του. Δεν έχει πει λέξη κάνεις από τους δύο μας στη διαδρομή. Το άγχος μου συσσωρεύεται στο στομάχι μου και ανυπομονώ για μια εξήγηση.

"Τι συμβαίνει;"Τον ρωτάω καθώς αφήνω το σώμα μου να πέσει στον καναπέ.

"Είναι κάτι που πρέπει να σου πω. Κάτι που έπρεπε να σου πω πολύ καιρό πριν."ξεκινάει και ανησυχώ ακόμη περισσότερο.

"Εντάξει, πες μου τώρα."τον προτρέπω.
Με πλησιάζει και κάθεται δίπλα μου στον καναπέ. Όσο και αν θέλω να απομακρυνθώ, δεν το κάνω. Μπορώ να καταλάβω πως κάτι δεν πάει καλά και μένω πλάι του.

"Θυμάσαι.. Θυμάσαι τότε στην αποφοίτηση;"λέει επιφυλακτικά. Του γνέφω και ελπίζω όλο αυτό να μην γυρίσει εις βάρος μου.  "Ήμουν μεγάλος μαλάκας Arya."κοιτάζει το πάτωμα. Αν περιμένει να το αρνηθώ, λυπάμαι αλλά θα τον απογοητεύσω.

"Ναι ήσουν."

"Σε πλήγωσα. Το ξέρω. Μα δεν ήταν τίποτα από αυτά αλήθεια."ακουμπάει το χέρι μου και η καρδιά μου αλλάζει ρυθμό.

"Τι εννοείς;"

"Δεν έκανα ποτέ τίποτα με τη Maria, Arya."λέει και αρχίζω να γελάω. Να γελάω από τα νεύρα μου. Με έφερε εδώ για να μου πει κι άλλα ψέματα; Μετά από τόσα χρόνια;
"Σταμάτα σε παρακαλώ."λέει και συγκρατώ τον εαυτό μου. "Θα στα εξηγήσω απλά άκουσε με."παρακαλαει και νεύω.

"Ήξερα πόσο πολύ ήθελες να πας στη Βαρκελώνη στο πανεπιστήμιο. Όταν έμαθα πως έγινες δεκτή δεν μπορούσα να..Δεν μπορούσα να διακυνδυνέψω να χάσεις την υποτροφία σου για να μείνεις μαζί μου. Έτσι σκέφτηκα όλο αυτό."συνεχίζει και μένω άναυδη.

"Για-Γιατί μου το λες όλο αυτό τώρα;"

"Ήθελα να στο πω Arya. Κάθε φορά που ερχόμουν στην Ισπανία ήθελα να στο πω."αφήνει το χέρι μου και κλείνει τις παλάμες του γύρω από τα μάγουλα μου. "Δεν σε ξέχασα ποτέ Arya."συνεχίζει και τότε ξεσπάω σε γέλια.

"Ήρθα εδώ γιατί νόμιζα πως θα μου έλεγες κάτι σοβαρό."
Δεν τον πιστεύω. Δεν πιστεύω πως μετά από τόσα χρόνια συνεχίζει το ίδιο παιχνίδι. Μα εγώ φταίω φυσικά. Εγώ φταίω που τον φίλησα, μια και δύο φορές. Είναι όλο λάθος μου.

Με κοιτάζει. Φαίνεται λυπημένος. Αν δεν τον ήξερα θα έλεγα πως ίσως ήταν λυπημένος.

"Έχεις δίκιο. Ότι και να πεις έχεις δίκιο."τα χέρια του έχουν αφήσει το πρόσωπο μου και κοιτάζει ανάμεσα στα πόδια του.

"Γιατί το κάνεις αυτο; Γιατί ΜΟΥ το κάνεις αυτο;"δάκρυα αρχίζουν να κυλάνε στα μάγουλα μου.

Ο Γάμος.✔Where stories live. Discover now