You, Me and the Torn Love Letter ꞁ ✓ [PUBLISHED UNDER BOOKLAT PUBLISHING CORP.]

e i g h t | X the Ipis

NANG PABALIK NA sila sa cabin, doon lang nakahinga nang mabuti si Cass. Dalawang aktibidades lang ang ginawa nila ngunit sa dalawang iyon pakiramdam niya ilang beses na siyang pwedeng atakihin ng puso. Bukod kasi sa may fear of heights siya, mapilit naman ang binata na subukan niya ang mga bagay bagay na sa tanang buhay niya ay hindi niya pa nasubukan.

Buti na lang at hindi naman ito ganoon kasama at nagpasya naman itong umuwi na sila ng hapon na iyon para makapagpahinga. Kanina pa kasi nangangatog ang kanyang mga tuhod.

"Kamusta naman?" tanong nito nang makababa na sila sa sasakyan.

"Buhay pa ako," sarkastikong sagot niya. "Pero kapag namatay talaga ako sa mga pinapagawa mo sa akin, lagot ka."

"Ikaw naman, at least kasama mo ako. Ayaw mo nun, mamatay kang may nasilayang kagwapuhan," komento nito at naiinis na mahinang sinuntok niya ito sa braso.

"Ang talino mo ha, kaso ang hangin mo rin," komento niya.

Natawa lang ito. "But to be serious, Caz."

"Cassidy."

"Caz."

"Cassidy nga."

"Caz. Close na tayo e."

Pinandilatan niya ito. Aba'y assuming ang Kuya niyo. "Paano naman tayo naging close?"

"Hmm," saglit na nag-isip ito at nang makabawi, ang lawak ng ngiti ng mokong. Nasasanay na siya sa ngiti nito and honestly, it wasn't bad. Mas maganda nga na nakangiti ito kaysa sa laging blanko ang ekspresyon nito.

Himala nga na lagi siyang ngingitian nito gayong sobra itong makaangil sa kanya noon. And he definitely looks better when he's smiling, parang gusto na niyang maniwalang ma-achieve agad ang world peace dahil lang sa ngiti nito.

"Ready ka na?" pukaw nito sa atensyon niya.

"Saan?"

"Sasabihin ko na lahat ng ebidensya kung bakit close na tayo," panimula nito at pinagtaasan niya ito ng kilay. Tumango na lang siya para pagbigyan ito. Malawak pa rin ang ngiti ng binata at hindi niya alam kung dapat ba siyang kabahan. "You hugged me, you held my hand, you've seen me half-naked, pinitik mo ang ilong ko, hinahampas mo ako... at kinakausap mo ako. So, if anything, I think we're already close enough."

Ngali-ngaling hampasin niya ulit ito. Maraming makakakuha ng maling ideya sa pinagsasabi nito. Sa halip, humalakipkip na lang siya. "Well, kulang pa 'yon. As far as I'm concerned, acquiantances pa lang tayo."

He tilted his head to the side, he looked damn amused. "Kulang pa 'yun? Ano pang gusto mo? Gusto mo ba hubo't hubad na ako sa susunod? May bayad na 'yun, ah."

Namumulang tuluyan na niyang pinaghahampas ito. Natatawa lang naman itong sinasalo ang mga hampas niya. Hindi naman siguro ito nasasaktan at hindi naman siya makapalo nang maayos. Hindi lumaon nakitawa na rin siya rito. Mukha namang magiging friends nga sila, minus the unnecessary parts.

PAGKABUKAS NA PAGKABUKAS ng pinto ni Cass, mabilis pa sa alas kwatrong nagtago siya sa likod ni Ansel. Nagtatakang liningon naman siya nito. "Hey, anong nangyari sa'yo?"

"May ipis!" Sigaw niya sabay turo sa naturang ipis. Malaki at itim ang ipis na iyon na kasalukuyang inosenteng naroroon lang malapit sa kama niya. "Dali patayin mo!"

"Wala namang ginagawa sa'yo," wika ng lalaki at ngali ngaling sipain na niya ito.

"Ano ka? Peace advocate ng ipis?"

"That's--"

Gumalaw ang ipis at hindi sinasadyang napatili na naman siya. Mas humigpit din ang pagkakahawak niya sa T-shirt ng binata at ang usual na nakaka-distract na bango nito ay hindi na niya napapansin ng dahil lang sa insekto. "Please, Ansel."