You, Me and the Torn Love Letter ꞁ ✓ [PUBLISHED UNDER BOOKLAT PUBLISHING CORP.]

f i f t e e n | Getting Drunk [ part two ]

BUTI NA LANG at naroroon sila sa cabin, iyon ang naisaisip ni Ansel nang subukan niyang kunin ang baso sa dalaga na mabilis namang iniwas nito sa kanya.

"Lasing ka na," nag-aalalang sabi niya rito. Bago kasi sila bumalik sa cabin ay kumuha pa ito ng dalawang bote ng alak. Kaunti lang ang nainom nito mula sa Acoustic Night ngunit nakakatatlong baso pa lang ito ngayon ay lasing na ito. Kung alam lang niyang mababa ang alcohol tolerance ni Caz ay kanina pa niya ito pinigilang uminom.

Ngiting-ngiti naman ang dalaga at uminom na naman. "Jusst let me be..." sabi nito sa boses na parang bata. "Ngayoon lang ako uminoom, Ansel... anddd I feel so dizzy."

"Ang baba ng alcohol tolerance mo, Caz. Tama na," kinuha na niya rito ang susunod na baso at siya na ang uminom doon. Kumpara rito, mataas ang alcohol tolerance niya, kailangan maghapon siya uminom para lang malasing. Greta complimented him on that and had jokingly asked if she can learn his ways.

"Hmm... ang KJ mooo namaaan," reklamo ng dalaga ngunit hindi naman ito kumuha muli ng baso, sumandal lang ito sa pader.

Uminom ulit siya and boy, does he need a drink. Matagal din siyang hindi nakahawak ng bote ng alak dahil hindi niya alam kung gusto bang uminom ng dalaga. Hindi naman siya palainom, every two weeks lang para maka-unwind naman siya.

"Anseeel."

"Yes?"

Inayos nito ang upo at umabot na naman ng inumin. Hindi na niya ito pinigilan. Uminom muna ito bago nagsalita. "Alaam mo, ang gwaapoo moo."

Napailing lang siya sa sinabi nito. Ang cute nitong malasing. Bukod sa umiba ang speech pattern nito ay para itong batang tuwang tuwa dahil binigyan ng kendi.

Inabot siya nito at sumandal sa kanyang balikat. "Ang gwaapoo mooo peroo ang sungit mo," dugtong nito.

"Lasing ka na nga, paulit ulit ka na e."

"Nooo.... this isss something elshh."

"Okay. Anong bago?"

Agad siyang uminom ng isa pang baso dahil nahihimigan na niya ang gustong sabihin nito. It's the one thing that he didn't want her to bring up and hopes they can both forget. Especially, with what he feels for her right now.

"Ang shungit mo noon, ang drama mo pa. Makahpunit ka ng love letter, wagash. Do you know how mush that hurt? Ang epic mo pah, 'di ka marunong magpunit," dinuro pa siya ng dalaga sa dibdib bago tumawa at pinagpag ang kamay sa kanyang balikat. "Ang hirap mag-move on shayo, alahm mo bah..."

Kumuha na naman ang dalaga ng isang baso at dahil medyo distracted siya sa sinasabi nito, hindi na naman niya ito pinigilang gawin iyon. Instead, he watched her, checking her expression. She looked hurt as she looked at him and he didn't know what to do.

Pinalis naman ng dalaga ang malungkot na ekspresyon at ngumiti muli, "Who am I kidding? Syempre 'di ako maka-move on kashi... dalawang taon rin iyon, Anshell... I liked you so much for two long yearshhh."

Uminom muna siya mula sa isa pang baso bago siya nagsalita at pinagsisihan niya ang sariling tanong matapos niyang banggitin iyon. "Why did you like me so much, Cassidy?"

Itinaas nito ang ulo para tignan siya at hindi siya nagpakita ng kahit anong ekspresyon. Tinignan niya lang ito nang mabuti at chi-ne-check ang maaring pagbabago ng ekspresyon nito.

"Kashi ang pogi mo nga," natatawang umiling lang ito. "Nah... I'm just kiddinggg, hindi ako mababaw, Anshelll. I liked you becaushe you can shtand up for what you believe in. I liked how you don't let anythiiing affeeect youu. Alahm mohhh 'yunn, cool ka lang. E, ako hindi... Ang baba ng shelf-eshteem ko... wala akong braveneshh... wala..." She dropped her gaze and lightly pressed his arm. "Liking you gave me confidenceshh... and shtrength kashoo ni-reject mo ako... So syempre nahiraapaan akoo... Ilahhngg araaw rin ako umiyaakk, itaataakwill na ngaaa akoo ni Gretaa noon."

"Caz," his expression hardened and he felt the strong urge to apologize "I'm--

Itinaas ulit nito ang ulo at inilapat ang daliri sa kanyang mga labi. "Bakhitt moo baa ako tinatawag na Caz? Pausho bah yan? What doesh that even mean?"

He smiles lightly. He never told anyone what that meant. Noong una, it means something negative, pero nang lumaon, iyon na ang pinaka-positive na meaning ng nickname na ibinigay niya rito. "It meant destroyer of peace."

Napakurap ito at kahit lasing naintindihan nito ang sinabi niya kaya nakatanggap agad siya ng palo sa balikat. "Ano ka baa? Ang shama mo. Bakit naman 'yan ang nickname koh?"

"Saka ko na i-e-explain. Secret na lang muna."

"Shekret ka naman ng shekret," kukuha ulit ito ng baso ngunit pinigilan na niya ito at liningon siya ng dalaga. She narrowed her eyes at him.

"KJ..." And with unbelievable strength, itinulak siya nito. Dahil sa ginawa nito ay napahiga siya at napadagan naman ito sa kanya. Sinubukan niyang gumalaw at akma sanang ibabalik niya ang dalaga sa kinauupuan nito ngunit hindi niya nagawa. Nakatingin kasi sa kanya ang dalaga, especifically sa mga labi niya.

He suddenly felt very conscious of everything. Her breathing. His breathing. The sound of the aircon in their room. The sound of the wind outside.

"Ansel," nagawa nitong sabihin ng diretso. Hindi na siya nakasagot dahil dahan dahan nitong pinutol ang distansya sa kanilang dalawa at hindi siya pumikit. Ngunit bago pa mas nakalapit ito, mabilis niyang tinakpan ang bunganga nito. And smiling slightly, he shakes his head. "Not when you're drunk, Caz."

Mataman naman siyang tinignan nito bago ito tumango. Umalis na rin ito sa pagkakadagan sa kanya at humiga na lang sa kanyang tabi.

Kinumutan niya ang dalaga at hinintay na makatulog ito bago akay akay ang huling bote, lumabas siya ng cabin.