Zawgyi
နီယြန္ျပာလဲ့လဲ့ မီးသီးမီးလံုးတို႔ကား
ျခံဝန္းႀကီးတခုလံုးတြင္ေနရာယူထားလ်က္။
လူုႀကီးလူေကာင္း ဂုဏ္ပုဒ္တပ္ခံရေသာ
အသက္ႀကီးႀကီး လူတို႔သည္လဲဟိုတစုဒီတစု။
ၿငိမ့္ေညာင္းေသာေတးသံမည္ေသာ္ျငား
ပ်င္းရိဖြယ္ေကာင္းလြန္းသည္ကိုေတာ့
ျငင္း၍မရႏိုင္။
ပိန္႐ွည္႐ွည္ဖန္ခြက္ေတြ တေယာက္တခြက္
ကိုင္ရင္း ႐ွန္ပိန္ဆိုတဲ့႐ွတတအရည္ေတြကို
သူလဲေသာက္ခ်င္ေနမိသည္။
စိတ္ကူးထဲေတြးလိုက္သည္ကေတာ့
႐ွည္ေမ်ာေမ်ာ ႐ွန္ပိန္တဖန္ခြက္။
လက္ေတြ႔မွာေတာ့ သူကိုင္ထားသည္မွာ
စေတာ္ဘယ္ရီေရခဲမုန္႔ကို
ကီဝီသီးေလးေတြေရာထည့္ေပးထားတဲ့
ေႂကြပန္းကန္လံုးႀကီးသာ...။
"ပါပါး ကလဲ ၾကာလိုက္တာ...ခုထိလဲျပန္
လာေသးဘူး..."
စားလက္စေရခဲမုန္႔ပန္းကန္လံုးႀကီးကို
စားပြဲေပၚခဏတင္ရင္း
ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမ်က္လံုးကစားၾကည့္သည္။
ပါပါးကိုေတာ့မေတြ႔...
ပါပါးရဲ႕ ပါပါး ကိုသာေတြ႔သည္။
တစ္ေယာက္တည္းသီးသန္႔လုပ္ေပး
ထားတဲ့ စားပြဲဝိုင္းငယ္ေလးမွာ
မုန္႔အစ အခ်ိဳရည္အဆံုးလိုေနေသး
မ႐ွိေလာက္ေအာင္ကို ျပည့္စံုလြန္းသည္။
သို႔ေသာ္ သီးသန္႔ဝိုင္း ဆိုသည့္အတိုင္း
သူတစ္ေယာက္တည္း သီးသန္႔ေနေနရျခင္း
ေၾကာင့္ ပ်င္းလြန္းေနျခင္းပင္။
"ဦးဦးပါပါး!! "
နက္ျပာေရာင္Suitကို Necktieႏွင့္
သပ္ရပ္စြာတြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားေသာ
အသက္ေလးဆယ္ဝန္းက်င္လူႀကီးမွာေတာ့
ထိုအေကာင္ေသးေလး၏ေခၚသံေၾကာင့္
စကားအ႐ွိန္လက္စသတ္မိသည္။
"သား Taetaeေလး...Jungkookေရာ?
သားမုန္႔ေတြကုန္သြားၿပီလား Taetae?"
"ဟုတ္ပါဘူး ဦးဦးပါပါးရဲ႕။ Taetaeမွာမုန္႔ေတြ
မ်ားးးႀကီးက်န္ေသးတယ္...ပါပါးကို႐ွာေနတာ...
ပါပါးက Taetaeကိုေရခဲမုန္႔တစ္ပန္းကန္ေပး
ၿပီး ေပ်ာက္သြားၿပီ"
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ..., သား ပါပါးက လူႀကီးေတြနဲ႔
အလုပ္ကိစၥအတြက္စကားခဏေျပာေနတာ
ျဖစ္မယ္ Taetaeရဲ႕။ ခဏေနျပန္လာလိမ့္မယ္
စားပြဲဝိုင္းမွာပဲျပန္သြားထိုင္ေနလိုက္ေနာ္
Taetae"
YOU ARE READING
PURPLE || KV || ✔
FanfictionThis story is my first Hybrid Creation 💕 I hope you'll enjoy Baby Tae and Daddy Jeon 🐰🐯
