Broer vermist (Voltooit)✔ HERSCHRIJVEN

Hoofdstuk 12

Ik word wakker met weer koppijn doordat ik gister huilent in slaap ben gevallen. Ik sta op en loop naar de badkamer ik zie mezelf in de spiegel. Rond mijn ogen ben ik rood en veder ben ik bleek ik zucht diep door mezelf. Ik breek van binnen nu dat mijn broer al TWEE dagen weg is. Er komt een steek van woeden in me op en ik pak de eerste beste voorwerp die ik kan pakken om te gooien. Gelukkig is het niks scherps meestal als ik boos ben denk ik niet na met wat ik gooi. Waar door ik 2 keer met glazen heb gegooit en 1 keer met een keuken mes. Tot mij opluchting is er nooit iemand gewond geraakt. Ik zak neer op de grond en de tranen beginnen te stromen. Wat als hem iets over komt? Wat als hij niet meer leeft? De gedachtens rennen door mijn hoofd gedachtens die me bang maken. Na paar tranen die op de grond vallen droog ik de rest die nog op me wangen gleden. Ik ga weer staan en maak me klaar. Als ik klaar ben ga ik naar beneden mijn moeder is denk ik vroeg gaan werken want ik hoor/zie haar niet. Ik loop naar de woonkamer want ik heb nu echt geen zin in ontbijt. Ik vervang mijn ontbijt door te googlen om meer informatie te krijgen. Maar dat had ik gister al gedaan op school dus waarom zou het nu anders zijn? Ik grom maar weet dat het waar is. Ineens krijg ik een idee ik ren naar boven en pakt het briefje die ik vond bij mn fiets. Het is met de hand geschreven ik lees het door en probeer me te bedenken wie het heeft geschreven. Dat dit met de hand is geschreven maakt dit zoektocht weer iets makkelijker. Ik stop het briefje in mijn school tas en loop met mn tas weer naar beneden. Ik trek mijn schoenen aan en pak mijn jas en loop naar buiten. Ik pak mn fiets en fiets naar school terwijl ik veel scenario's aan het bedenken ben van wat er kan gebeuren. Wanneer ik op school kom pakeer ik mijn fiets en ga meteen op zoek naar Star. Ik loop de aula binnen en binnen een oogwenk zie ik haar zitten. Ik snelt naar haar toe en drop mijn spullen waar door zij opkijkt ze kijkt bezorgt. Ik zucht en ga zitten en vertel alles van gister. En laat ik haar het briefje zien en vertel waar ik deze heb gevonden. Na even sta ik op om mijn jas naar mijn kluisje te brengen en Star loopt mee. "Wacht het briefje vond je bij je fiets toen je aan het trainen was?"vraagt zij ik knik. "Hangen bij het gebouw camera's?"ik sta stil en kijk om naar haar. Mijn hoofd onploft"omg de camera's!"zeg ik"nooit aan gedacht.. wat stom!". Ik trek mijn jas weer aan nu is het tijd voor een echte onderzoek....