Broer vermist (Voltooit)✔ HERSCHRIJVEN

Hoofdstuk 21 (Zack)

Ik ben aan een tijdje alleen de man en het meisje zijn al een tijdje weg. Ik ben moe maar ik weiger om te gaan slapen of om überhaupt rust te nemen.

Ik zit vast de brandende pijn is ondertussen weg gegaan. Ik heb honger en dorst ik heb ook al 3/4 dagen niks meer gegeten ofzo. Ik laat een diepe zucht ik wil Luna weer zien en weer gaan chillen met Daan.

Ik vraag me af waar ik ben. Dan probeer ik mijn polsen los te krijgen tot ik ineens stemmen hoor en meerdere voetstappen. Ze klinken gedempt maar ze zijn er wel ik hoor 4 verschillende meide stemmen en 1 jongens stem.

Ze klinken zo bekend maar ik kan ze niet plaatsen bij de juiste persoon. Alles of niks ik begin te roepen met de risico dat die man of meisje terug komt.

"Iemand help me alsjeblieft!" roep ik zo hard als ik maar kan in hoop dat ze me horen. Ik hoor zware voetstappen de kamer binnen komen. Het is de man kom op nog 1 keer"HELP!" roep ik weer zo hard als ik maar kan.

Ik voel dan weer de brandende pijn op mijn borstkast ik schreeuw het er uit. Maar mijn geschreeuw word bij elke slag zachter en zachter.

"Niemand kan jou horen of helpen" zegt de man als hij klaar is met slaan. Ik tril en ik hoor een gedempte stem zeggen van boven. "Ik dacht echt dat hier iemand was" de stem klinkt teleurgesteld en verdrietig het lijkt op de stem van Luna.

Ik krijg tranen als ik aan Luna moet denken. Ik hoor de man weer weg gaan en ik word weer alleen achtergelaten. Het enige wat ik kan doen is luisteren naar de stemmen die boven mij zijn.

Hoe komt het dat ik ze wel hoor maar de personen boven mij. Mij niet horen"zou hij dan wel in een andere stad zitten? "hoor ik een andere meisjes stem vragen.

Deze stem klonk als Sandra stel je voor.....dat ze mijn zijn gaan zoeken?"Nee Sandra dat kan niet.....dat zal uren duren" zegt het andere meisjes stem wacht Sandra?!

Ik adem diep in"Sandra! Luna!"roep ik weer zo hard als ik kan. De deur vliegt open en ik hoor het meisje de kamer betreden"wat zeiden wij nou!" snauwt ze. Ik voel ineens stekende pijn bij mijn arm en ik voel bloed over mijn arm stromen.

Ik gil het er uit ze snijd me zonder medelijden."AU stop!" schreeuw ik maar ze stopt niet ik voel hoe al mijn energie weg stroomt. Ik hoor boven mij dat de stemmen langzaam verdwijnen............

Ooooo God het einde komt langzaam in zicht😭