Yeol : ေရာ့
Baek : ဒါဘာသေဘာလဲ?
မနက္စာစားလို႔ၿပီးေတာ့....အသန္႔အျပန္႔သိပ္ႀကိဳက္တဲ့
သားကသြားတိုက္ဥိးမယ္ဆိုကာ....ေရခ်ိဳးခန္းထဲ
ျပန္၀င္သြားေတာ့....အျပင္မွာသူနဲ႔baek ...
ႏွစ္ေယာက္တည္းက်န္ေနခဲ့ခ်ိန္.....
သူက သူ႔ကုတ္အက်ီႋထဲက... ပိုက္ဆံအိတ္ကိုထုတ္ကာ
ပိုက္ဆံအထပ္လိုက္ကို.... baek ဆီပစ္ေပးလိုက္
တာမို႔..ေဒါသထြက္ကာ...စကားအေခ်အတင္ျဖစ္ေနျခင္း။
သူအခုလိုပိုက္ဆံေပးတာက.... baek ကို
ဘယ္အဆင့္အတန္းထဲထည့္လုိက္တယ္ဆိုတာ..
သိေနသည္ေၾကာင့္... ပိုလို႔ခံျပင္းမိသည္...။
Yeol : ဘာသေဘာရမွာလဲ... ငါနဲ႔အတူတစ္ညတာ
ကုန္ဆံုးခဲ့ေပးခဲ့တဲ့အတြက္... မင္းရသင့္တဲ့...
တန္ရာတန္ေၾကးေလ....
Baek : က်မက ႐ွင္ေတြ႔ဖူးတဲ့မိန္းမေတြလိုမဟုတ္ဘူး!
အဲ့ေတာ့ ဘာတန္ရာတန္ေၾကးမွေပးစရာလည္း..
မလိုဘူး! ...
Yeol : hk မာနကေတာ့လံုး၀မေလ်ာ့ေသးပါလား?
ထားပါေတာ့... ဒါေပမဲ့ မင္းငါေပးတဲ့ပိုက္ဆံကို...
မယူဘူးဆိုရင္ေတာ့... မင္းဒီအိမ္မွာဆက္ေနဖို႔..
မျဖစ္ႏုိင္ဘူးထင္တယ္... korea ရဲ႕ ေအးလြန္းတဲ့
ေဆာင္းမွာ...မင္းတို႔သားမိလမ္းေဘးေရာက္ေနမွာေနာ္
Baek : အိမ္လခအတြက္ ႐ွင္ပူစရာမလိုဘူး!
လြန္ခဲ့တဲ့၅ႏွစ္ကတည္းက...ဒီလိုပဲ...
ေနာက္ေတာ့သူ႔ဘာသာအဆင္ေျပသြားတာ...
႐ွင့္ပိုက္ဆံနဲ႔မွ က်မတို႔သားမိဒီအိမ္မွာဆက္ေနႏိုင္မယ္
ဆိုရင္ေတာ့....ဘယ္ေလာက္ပဲေအးေအး...
လမ္းေဘးမွာပဲသြားေနလိုက္မယ္......
ခုေတာ့...႐ွင္ျပန္လို႔ရပါၿပီ....
ေနာက္လည္းထပ္မလာဖို႔တစ္ခါတည္း....
ေတာင္းဆိုပါရေစ....
Baek ေျပာၿပီးတာနဲ႔...ေ႐ွ႕ကစားပြဲခံုေပၚက...
ပန္းကန္ေတြကိုေဘစင္ထဲထည့္၍ေဆးဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
Yeol : ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့.....
ဒါနဲ႔ လိုရမယ္ရ ဒီမွာငါ့ visiting card
အကူအညီလိုတာရိွရင္ငါ့ဆီလာခဲ့ေပါ့....
ခုေတာ့.. meeting ရိွေသးလို႔ သြားလိုက္ဦးမယ္
