Yeol omma တို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့...
ညေနေစာင္းေတာ့မည္.....။
ေရာက္ေတာ့လည္း...အေမာကမေျပျပန္....။
Baekkie အိမ္ကိုေရာက္ၿပီး...သိပ္မၾကာခင္
ေမ့လဲသြားလို႔.. ေဆးရံုကိုေျပးရျပန္သည္.....။
ေဆးရံုအခန္းထဲမွာေတာ့... baekက
ကုတင္ေပၚမွာ... ေဆးပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီး
Shin ေလးက ေဘးနားမွာ သူ႔omma
လက္ကေလးကို ကိုင္ၿပီး ထိုင္ေနသည္.....။
Shin ေလးနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေတာ့....
Omma နဲ႔အတူ Dr.တစ္ေယာက္
စကားရပ္ေျပာေနၾကသည္.......။
Yeol omma အနား သြားၿပီး
အေၾကာင္းအရာကို နားေထာင္ၾကည့္ေတာ့...
" byun baekkie ရဲ႕ အေျခအေနက
ဒီက သူေဌးကေတာ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေပးလာတဲ့
စာရြက္ထဲက ေဆးစစ္ခ်က္အတိုင္းဆိုရင္ေတာ့..
သူမအတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္မွ မက်န္ေတာ့ဘူး
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ကလည္း ေဆးျပန္စစ္ထားပါတယ္
မနက္ျဖန္ ေလာက္အေျဖ ကို သိရပါလိမ့္မယ္ ...''
Tao : Dr. ရယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မသမီးေလးကို
ကယ္ေပးပါေနာ္.......
Yeol : ကယ္ေပးရမွာ မဟုတ္ဘူး ရေအာင္ကို
ကုေပးရမွာ အဲ့လို မဟုတ္ဘဲ စိတ္ကို ျပင္ဆင္ထား
ပါတို႔ အတက္ႏိုင္ဆံုး အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားေပးခဲ့
ပါတယ္ ဆိုလို႔ကေတာ့ Dr. တို႔ေဆးရံု တစ္ခုလံုးရဲ႕
မနက္ျဖန္အတြက္လည္း... ကြၽန္ေတာ္က ျပန္ၿပီး
စိတ္ကို ျပင္ဆင္ထားပါလို႔ ျပန္ေျပာပါရေစ....
Tao : သား Dr. ကို ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ?
ူသားအစား ကြၽန္မကပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္
သားျဖစ္သူ စကားေၾကာင့္ မ်က္နွာပ်က္သြားသည့္
Dr. အား tao ေတာင္းပန္လိုက္သည္....။
Dr. ခဗ်ာ ျပန္လည္းမေျပာရဲ....။ ဒီေဆးရံုမွာ
ရွယ္ယာအမ်ားဆံုးက Park chan yeol
ျဖစ္ေနသည္က အဓိကအခ်က္ပင္....။
Yeol : omma တို႔ထက္ ဆရာ၀န္ေတြအေၾကာင္းကို
သားက ပိုသိတယ္
Omma!!
shin ေလး အသံေၾကာင့္ yeol ခ်က္ခ်င္းပဲ
baek အနားကိုေရာက္သြားသည္....။
Yeol : baek သတိရလာၿပီလား? ေနရတာေရာ
သက္သာရဲ႕လား?
yeol အေမးအား baek ေခါင္းသာ ၿငိမ့္သည္.။
ေနာက္ေတာ့ Dr. ေရာက္လာၿပီး Baek အား
စမ္းသပ္ၿပီး လိုအပ္တာေတြကို မွာၾကားရန္ အခန္းထဲမွ
ထြက္သြားေလသည္..... ။
