U { ဦး }

Part 15

Part {15}

က်ေနာ္​အိပ္​ရာက နိုးေနေပမဲ့ မထေသးဘဲ ဖုန္​းေလးကိုင္​ပီး ၿပံဳးေနမိတယ္​

     မေန႔ညက ဦးနဲ႔ ဖုန္​းေျပာတာ 2နာရီထိ ေရာက္​သြားတယ္​ဗ

် ဘာေတေျပာလဲဆိုေတာ့ စံုလို႔ဘဲ က်ေတာ့ကို ေနာက္​နွစ္​ေတလဲ

စာဆက္​ၿကိဳးစားဖို႔ ေကာင္​း၂မြန္​၂ ေနဖို႔  အရင္​လို ဆိုးသြမ္​းမေနဖို႔ စိတ္​ထင္​ရာ ေလ်ွာက္​မလုပ္​ဖို႔

ေတေရာ စံုလို႔ဘဲ ၾသဝါဒေတ ေႁခြတာ က်ေတာ္​ကလည္​း အာ့လိုေတျဖစ္

​လာရင္​ ဦးကေဘးမွာေနပီး ဆံုးမျပဳျပင္​ေပးေပါ့လို႔ေျပာေတာ့ ျင္ိမ္​သြားတယ္​

ပီးမွ က်ေတာ့ေဘးနားသူကအၿမဲ ရိွေနမွာမဟုတ္​ဘူး အဲေတာ့

ကိုယ္​့ကိုျပဳျပင္​မွဘဲ ရမယ္​ေပါ့တဲ့ က်ေတာ္​ေတာင္​ ဟုတ္​ကဲ့ပါ

စကားနားေထာင္​ပါ့မယ္​ ေျပာလိုက္​ေတာ့ ငါစိတ္​ခ်ပီကြာတဲ့

အာ့ေျပာပီး အိပ္​ခ်င္​လာပီ္​တဲ့ အာ့နဲ႔ က်ေနာ္​ကလည္​း နႈတ္​ဆက္​လိုက္​ေတာ့

မင္​းကို ခ်စ္​တယ္​ဆိုပီး ဖုန္​းခ်သြားတယ္​ က်ေတာ့မွာငုတ္​တုတ္​ေမ့သြားတယ္​ ဖုန္​းေျပာတဲ့အခါတိုင္​း ဦးခုလိုေျပာပီး နႈတ္​မဆက္​ဖူးဘူးေလ

က်ေနာ႔မွာ အဲအသံေလးကို ျပန္​ၾကားရင္​း အေတြးနယ္​ခ်ဲ့လိုက္​တာ ဦးနဲ႔ ကေလး၃ေယာက္​ေတာင္​ရသြားတယ္​ ဟီး ခုမနက္​ က်ေတာ္​အိပ္​ရာထေနာက္​က်ရျခင္​း အေၾကာင္​းက အဲတာေၾကာင္​့ပါ

နိုးနိုးျခင္​း ျပတင္​းေပါက္​ကေန ဦးရဲ႕ၿခံဘက္​ကို လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​တယ္​ ခါတိုင္​းလည္​းၾကည္​့ေနၾကပါ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔မွာ ဦးတို႔ၿခံထဲ ကားေတအမ်ားႀကီးပါလား

ဘာလို႔ပါလိမ္​့ က်ေတာ္​ၾကည္​့ေနတုန္​းမွာ ေနာက္​ထပ္​ကားတစ္​စီး ဝင္​လာေတာ့ တံခါးဝကေန တိုက္​ပံုအျဖဴနဲ႔ ခရမ္​းေရာင္​ လံုခ်ည္​ကို ဝတ္​ထားတဲ့ ဦးနဲ႔ ဦးမား ထြက္​လာတယ္​ ဦးမားရဲ႕ မ်က္​နွာက ကားေပၚကဆင္​းလာတဲ့သူေတကို ျမင္​ေရာ ၿပံဳး႐ႊင္​သြားတယ္​ ဦးကေတာ့မ်က္​နွာမေကာင္​းေပမဲ့ ခပ္​ရဲ႕ရဲ႕ ၿပံဳးလိုက္​တယ္​