Mavi Ay

Ep.4 "Bu gidiş, gidiş değil de bakalım nereye varacak"

Tolga'dan

Annem mutfakta yemekle ilgilenirken, biz de salonda oturuyorduk.

"Tolga, annene yardım etseydik. Oturduk kaldık burda."

"Annem mutfakta pek yardım almaz. Yani çok sevmez. O yemekleri hazırlasın, biz masayı hazırlarken yardım ederiz."

"Hadi ya, annem de öyle. Kimseyi sokmaz mutfağına kolay kolay."

Gülerek kafa salladım. Aybüke de gülüp bizimkilere döndü. Gencay hala sırıtarak bakıyordu Aybüke'ye. Berfin de elinde tablet, dünyadan kopmuştu.

"Berfin, bırakır mısın şu tableti elinden. Kaç saattir oynuyorsun bakayım?"

"Tamam abi ya, bıraktım. Sizin fotoğrafınızı gördüm de ona bakıyordum."

Kaşlarımı çatıp konuştum.

"Kim biz?"

Berfin eliyle Aybüke'yle beni işaret etti.

"Siz işte. Aybüke ablayla sen, bak."

Berfin tableti çevirince baktım ben de fotoğrafa. Geçen gün yemek sahnesinden sonra çekmişti bunu Tolga. Gülümseyerek baktım fotoğrafa.

"Bakayım."

Gencay'ın sesiyle Berfin ona çevirdi tableti. Gencay fotoğrafa bakıp dudak büktü. Ben de kaşlarımı çattım.

"Ne oldu acaba, neyini beğenmedin?"

"Fotoğraf güzel de, o ne biçim gülmüşsün öyle. Yani yanında harika bir kadın var, insan daha güzel poz verir."

Aybüke şaşkınca gülümserken ben ters ters konuştum.

"Allah Allah, hem daha güzel güldüğümüz de vardı, onu paylaşmamışlar ben ne yapayım. Ayrıca ne varmış gülüşümde? Aybüke, kötü mü çıkmışım?"

Aybüke ifadesini düzeltip tatlı tatlı konuştu.

"Hayır hayır, çok iyi çıkmışsın. Ben çok sevdim o fotoğrafı."

Gülümseyerek baktım Aybüke'ye. Ardından Gencay'a dönüp başımla 'bak gördün mü' der gibi işaret ettim. Gencay da dudak büküp arkasına yaslandı.

"Yani sonuçta Aybüke kibar bir kız. Ne diyecekti, kötü çıkmışsın mı diyecekti?"

"Gencay."

"Tamam tamam sustum. Neyse Aybüke, anlatsana biraz, hayat nasıl gidiyor?"

"Gencay."

"Abi ne var Gencay Gencay? Adımı mı ezberliyorsun?"

Ben kaşlarımı çatmış konuşacakken, Aybüke girdi lafa.

"Tamam Tolga, çocukları rahat bırak."