Chapter 26: The Battle II

227 3 0
                                    

Yssa's POV

Kaharap ko ngayon ang lalaking nakakulong kanina sa palasyo.

Paano to nakatakas ? Tch.

Isang Goo Wizard user ? Dapat pinatay na to eh.

Pero parang hindi ko siya kayang saktan ngayon. Ewan ko ba!

Gustong gusto ko na siyang sugurin pero parang may kumukontrol sakin na wag.

Nong nagsimula na akong umatake kahit mahirap, bigla siyang nagteleport sa harap ko.

Una, nabigla ako kase parang nakapamilyar talaga ng mukha niya at nung nakita kong sugatan ang ibang parte niyang katawan ay kumurot yung puso ko.

Agad naman akong nakabawi sa pagkabigla. Pero bago paman ako makaatake sakanya, hinalikan ako nito.

O_O

Hindi ako makagalaw. Ewan ko sa katawan ko pero parang namiss ko ang mga halik nito.

Napapikit nalang ako at may na aalalang mga past.

Humiwalay na kami sa isa't isa.

"Yssa" sambit niya saakin.

May mga na aalala na akong past pero konti lang.

Napangiti ako sa isipan ko dahil kilalang kilala ko pala ang lalaking to. Haha. Mapagtripan nga muna!

"Naaalala mo na?" mahinahong sambit ni Zac sakin.

"Eh?" pagkukunwari ko'ng wala paring naalala

"Ako to, si Zac!"

Sasagot pa sana ako ng may biglang sumigaw.

"ILAAAAAG!" Kilala ko yun. Masaya ako at lumaban parin sila kahit wala ako sa tabi nila.

Agad naman kaming naalerto ni Zac dahil sa sigaw na yun.

Ngayon ko lang din natandaan na nasa digmaan kami =3=

Oo nga pala. Tss

Tumakbo na ako at nakipaglaban.

Iniwan ko si Zac doon. Pagtitripan ko muna. Haha!

Kami ang manananalo, pangako.....

Selene's POV

Patuloy parin ang labanan.

Nandito lang ako sa gilid at nanunuod. *smirk*

Nasan na kaya ang Yssa na yun ? Psh.

"Selene!" speaking of.... Ito na yung best friend ko noon, pero ngayon B*tch friend? Whatever.

"Oh?"

"A-h! Masyadong silang madami. Kailangan nating umatras."

Is she serious ?

"Ha? Bakit naman? Nandito na tayo tsaka gamitin mo ang KAPANGYARIHAN MO!" Sigaw ko dito.

"Bakit ba ang init na agad ng ulo mo sakin?"

Ay oo nga! Selene naman. Mag tiis at magpanggap ka sa babaeng yan na hindi ikaw ang kalaban.

"Aa-h! Wala. Ganito lang ako pag pagod." palusot ko.

"Umatras na tayo"

"Hindi mo alam ang sinasabi mo. Napakatagal kong hinintay to" seryoso kong sambit.

Nag teleport ako at nakipaglaban.

Bahala na....

Hindi nila alam kung ano talaga ang totoong rason ko kung bakit ako naging masama.

Wala silang alam.

Nahihirapan din ako kase ang mga matatalik kong kaibigan ang makakalaban ko.

Hindi naman talaga ako masungit. Hindi din ako nananakit, pero tinuruan ako.

Hindi ito yung gusto ko. Pero wala eh! Dapat kong magsakripisyo para sa......

Mga magulang ni Yssa.

Facing DeathWhere stories live. Discover now