The Secret Singer

Hoofdstuk.1.

P.o.v. Megan

Ik hoor de wekker gaan.
Ik zet hem uit en loop naar mijn kast als ik een setje heb (omslag) loop ik naar de badkamer. Ik laat me even ontspannen want wat heb ik toch een zin in school! En zo veel zin in Lynn en haar meelopertjes d'r gezeur! Hoor de sarcasme!
Ik doe de douche weer uit en droog me af, kleding aan en loop naar mijn kamer. Ik doe mijn haar nog snel in een knot en loop dan naar beneden.

Ik maak een schaaltje yoghurt klaar met aardbeien, jammie!
Als ik dat op heb loop ik weer naar de badkamer om een beetje mascara op te doen en mijn tanden te poetsen.
Ik heb mijn tanden gepoets, mascara op gedaan en stap op mijn fiets en rij naar school.

Eenmaal aangekomen op school zie ik Lynn mijn kant op komen met haar meelopertjes. Ik ontwijk haar. Ze komt alsnog mijn kant op, tring! Owh yes! Gered door de bel. Ik heb eerst muziek! Yassss! Ik loop naar underground toe.

Okay, muziek was echt kut, Lynn zat me de hele tijd uitteschelden. En ik ben zo'n iemand die bang is en niks terug durft te zeggen. Ik loop nu door naar lokaal 107, geschiedenis. Yeahhhh gezellig! Ugh, why?

Als ik het lokaal binnen loop, zie ik nog een plek bij het raam vrij, dus ik loop daar snel naar toe. Net als ik zit, komt de leraar.

Al snel is de les afgelopen en hebben we pauze, eindelijk! Ik heb zo'n honger! Ik zoek buiten een tafeltje op en pak mijn brood. Lynn komt eraan lopen en pakt mijn brood. "Dit olifantje hoeft geen eten, moet je kijken hoe dik je bent! " Zegt ze. Haar meelopertjes lachen, maar ze heeft gelijk, ik ben hardstikke dik.

"Gaan we nog antwoorden of? " Zegt ze, ik negeer haar gewoon. Dan pakt ze mijn pols en draait die om, ik kreun van de pijn. "Volgende keer antwoorden hoer. " Zegt ze. Ik trek mijn pols uit haar greep en loop weg van haar.

~School~

Ik ben net thuis en laat me op bed vallen. Ik snap niet waarom Lynn zo gemeen moeten zijn, wat doe ik verkeerd? Ik laat die gedachte langzaam weg zakken.

Mijn moeder zei dat ik al tijd zo mooi kon zingen, maar ze is er niet meer. Ze heeft zelfmoord gepleegt op mijn verjaardig. Zij kon het niet meer aan. En ik volg haar voetstappen.

Ik loop naar beneden en doe Kyra en Bella eruit, zelf ga ik ook even naar buiten om mijn hoofd leeg te maken.
"Kyra, Bella! " Roep ik keihard als ik achterin de tuin sta. Beide komen ze als de malle eraan rennen. Ik spring op zij zodat Kyra mij niet raakt.

Als we weer rustig zijn begin ik te zingen.

Cause all of me loves all of you, love your curves and all your edges. Love your perfect imperfections. Give your all to me, I'll give my all to you. You're my end and my beginning, even when I lose I'm winning. Cause I give you all, all of me, and you give me all, all of you.

"Wees nou eens still! " Zegt mijn buurvrouw?! "Euhhh wat doe je? " Vraag ik. "Okay betrapt, je kan zo mooi zingen. Dus ik heb het opgenomen. Mag ik het op YouTube zetten?" Vraagt ze, "ja hoor, zolang er geen beeld is. " Zeg ik. Ze knikt en loopt weg. Ik roep Kyra en Bella naar binnen en kijk hoelaat het is. 6 uur, eigenlijk zou ik moeten eten, maar ja 'ik ben een olifant ja' dus waarom heb ik dan nog eten nodig. Ik doe de achterdeur en voordeur opslot en loop naar boven. Ik ga vandaag in mijn vaders en moeders bed slapen, ik mis ze gewoon zo erg. Ik doe de tv aan en zet hem op MTV Music. Ik heb morgen trouwens weekend. Met die gedachte val ik in slaap.