The Secret Singer

Hoofdstuk.14.

P.o.v. Harry

Megan zit bij mij achterop, we hebben de weg gewoon gegoogeld. Als we een bocht maken verneem ik dat ze strakker vasthoud. Opgegeven moment hoor ik een snik. Megan. "Heyy meis, wat is er?" Vraag ik lief. "Alles doet zoveel pijn." Zegt ze. Ik kijk achterom en kijk haar meelevend aan. "Dat snap ik, maar nog 10 minuutjes ongeveer en dan zijn we thuis." Zeg ik. Ze knikt en ik richt mijn ogen weer op de weg. Ik voel dat ze tegen me aan leunt. Arme meid..

Als we nog een bocht maken grijpt ze me weer steviger vast. "We zijn er bijna." Zeg ik. We zijn nu in de straat waar ze woont. "Nog een paar huizen en dan nog een bocht." Zeg ik tegen der. Ik voel dat ze knikt.

We zijn er! Alleen nog een bochtje. Ik draai de fiets naar rechts en ze grijpt me weer stevig vast. "We zijn er." Zeg ik.
Ze stapt van de fiets af en ik zet hem onder het afdak. De rest van de jongens doen het zelfde. Ik zie Megan langzaam lopen. "Wil je op mijn rug? Dan gaat het sneller en plezier!!" Zeg ik vrolijk. "Jawel, maar ik weet niet of dat lukt met mijn schouder.." zegt ze. "Komt goed." Zeg ik. Ze springt en beland netjes op mijn rug. Ik hou haar stevig vast.
"Uhh Harry, ik moet de deur wel open kunnen doen." Zegt ze als ze de deur open wil doen. "Owh ja." Lach ik en ik buk. "Klaar." Zegt Megan. Ik sta weer recht op en loop naar binnen. Ik kijk achterom naar de jongens en hun doen het zelfde. Louis op Liam z'n rug en Niall op Zayn zijne. Ik lach. Ik breng Megan naar de bank en ze laat zich rustig vallen op de bank. "Auch mijn schouder..." zegt ze pijnlijk.

P.o.v. Megan

Ik laat me voorzichtig op de bank vallen in hoop dat mijn schouder niet pijn gaat doen. Ik had het mis. Het doet echt veel pijn. "Auch mijn schouder..." zeg ik pijnlijk. Harry kijkt bezorgd. Aww, hij is bezorgd om mij, dat ben ik niet gewend.. wel van familie, maar voor de rest? Neee, zeker niet. Er gaat een hand voor mijn ogen langs. "Huh? Wat?" Vraag ik verward. "Wil je een paracetamol? Of iets anders?" Vraagt Liam. "Euh mag wel, maar ik wil het zelf ook wel pakken." Zeg ik en ik sta op. "Weet je het zeker?" Vraagt Niall. Ik knik en loop naar de keuken. Het gaat alleen niet zo snel. Ik pak een stuk of 10 paracetamols en ongeveer 4 slaappillen. (8) Ik slik ze allemaal achter over en vul een glas water. Die gaat er achter aan. Ik kan het niet meer en wil het niet meer. "Jongens, is het goed dat ik ga slapen? Ik ben hardstikke moe namelijk." Vraag ik. "Is goed." Zegt Zayn. "Hier op de bank of boven?" Vraagt Louis. "Boven, dat lijkt mij verstandiger." Zeg ik. Iedereen knikt. Ik probeer de trap op te lopen, maar het doet zoveel pijn.. opgegeven moment laat ik me zakken op de trap. Ik snik. Alles vervaagd. De slaappillen beginnen te werken. Ik hoor de deur open gaan, daarna zak ik weg in een diepe slaap.

P.o.v. Niall

We zitten met zijn allen op de bank. Opeens hoor ik een bonk en een snik. Een luide snik. Megan!
Ik loop naar de trap en zie Megan daar zitten, haar ogen vallen dicht. Ze is vast hardstikke moe. Snap ik ook wel.
Ik til haar op en leg haar op 1 van de bedden. Volgens mij is dat de kamer van haar ouders. Wat me wel opviel is dat ze niet wakker werd omdat ik haar optilde. Ze heeft namelijk veel pijn aan haar schouder.. wat als ze slaappillen heeft ingenomen. Nee, dat kan niet toch? Ik ren van de trap af en glij bijna uit. Ik beland net niet op de grond.

"Jongens, Megan, trap, bed, slaap, geen pijn, slaappillen." Zeg ik in paniek. "Hey doe is rustig maat." Zegt Louis.
"Wat is er?" Vraagt Zayn. "Megan zat op de trap en viel inslaap, ik tilde haar op en legde op bed, maar ze had geen pijn. Dus ik denk dat ze misschien slaappillen in heeft genomen." Leg ik haastig uit. Ik loop (een beetje snel) naar de keuken en open de kastjes. Nee, nee, oeh snoep! Niall focus!! 4 kastje, ja! "Jongens ik heb het gevonden!" Zeg ik.
Iedereen rent naar de keuken. Ik open het potje, er zit nog heel veel in, dus ik denk dat ze er 2 op heeft. Op het potje staat, waarschuwing, niet meer dan 2! Okay, ik hoop echt niet dat ze er meer heeft genomen.
"Uhh jongens, je mag niet meer dan 2, ik hoop niet dat ze er meer heeft genomen!" Zeg ik bang. "Ik hoop dat ook niet, anders maken we haar wakker." Zegt Liam. Ik knik en ren naar boven. Ik loop (snel) naar de kamer waar ik haar had ingelegd en probeer haar wakker te maken. De rest is inmiddels ook al boven. "Megan!" Zeg ik en blijf haar naam roepen. Knijp in haar hand. Maar nee. Ik pak water en splash dat in haar gezicht. Alsjeblieft Megan! De jongens doen hetzelfde als mij, ik maak haar nat, Zayn en Liam knijpen in haar hand/arm. Harry en Louis roepen haar naam. Opeens gaan haar ogen open. "Megan hoeveel slaappillen heb je op?" Vraagt Harry. Ze steekt 8 vingers op en valt weer weg. "Megan, nog even wakker blijven!" Zegt Liam. Ze probeert het, maar het lukt niet. Op het potje staat dat 2 slaappillen voor 8 slaap zorgen. En ze heeft er 8 op... dus 32 uur! "Megan waarom?" Vraagt Louis. "Omdat ik niks waard ben, mijn moeder heeft zelfmoord gepleegd door mij..... ik .... word... gepest...sorry.." zegt ze, ik schrik. "Megan, jij bent hardstikke veel waard, die mensen zijn gewoon jaloers en je moeder heeft niet door jouw zelfmoord gepleegd!" Zeg ik. Ze valt weer weg. "Megan! Megan wakker blijven! Wat is je favoriete dier?" Vraagt Harry. Ze opent haar ogen weer en zegt "olifant." Dat zijn leuke dieren inderdaad. Zayn tilt Megan op en we bellen een ambulance. "Okay, ja proberen we, tot zo." Zegt Liam aan de telefoon. "We moeten haar proberen wakker te houden." Zegt hij. "Bel dan direct een taxi zodat we er achteraan kunnen."zegt Louis. Ik knik en pak mijn telefoon. Ik bel en diegene neemt gelijk op. "Eikenlaan nummer 14." "Okay, ben er binnen 10 minuten." "Okay." En ik hang op. "Megan wat wil voor huisdier?" Vraagt Zayn. "Een baby olifantje." Zegt ze. Ik hoor de sirenes al. Ik ren de trap af en doe de deur open. Meteen rennen de ambulance beroerders naar binnen met een brancard. "Ze is boven." Zeg ik. Ze rennen de trap op. Ik ren ze achterna. "Ze heeft 8 slaappillen op en ze mag er maar 2." Zeg ik. Ze leggen haar op de brancard. "Mag er iemand mee?" Vraagt Liam. "Sorry, dat kan even niet." Zegt de vrouwelijke ambulance broeder. Ik knik. Ze lopen (snel) naar beneden en leggen haar in de ambulance. "Tot zo Megan." Zeggen we allemaal. De ambulance vertrekt en de taxi komt er net aan. "Jongens! De taxi is er!" Schreeuw ik. Ze komen naar beneden lopen en we stappen de taxi in. "Naar het ziekenhuis, alsjeblieft." Zegt Harry.
We komen eraan Megan!