Dyosa in Disguise

Chapter 55: Bodyguard

Chapter 55: Bodyguard

"Are you sure this is ehat I should be wearing?  Ganito lang ba talaga? Baka ma turn off naman si Mr. Villareal kapag nakita niya ako. Baka sabihin niya hindi ko pinaghandaan ang audition ko." Hindi ko maiwasang paulanan ng sunod-sunod na tanong.

He was driving and I was sitting beside him. We're about to meet Mr. Dave Villareal, ang may-ari ng isang sikat ng clothing brand sa bansa. Kanina ba ako kinakabahan pero si George ay parang walang pakialam. He just kept on babbling how glamorous the fashion industry is. Mula kaninang sinundo niya ako sa condo hanggang ngayong malapit na ako kami sa restaurant kung saan naghihintay si Mr. Villareal ay wala siyang sinabi na makakapagpalubag ng loob ko. Kung sana ay kasama din namin si Coleen pero may kailangan kasi siyang tapusing mga presentations for school.

"OMG! Nakalimutan kong itanong kay Dave kung ano ang magiging theme ng photoshoot. Nakalimutan kong magtanong nang mga details at kung sino ang photographer pero hindi naman sila kukuha ng amateur, you know, aside from the models and the clothes ,another key for a successful print ad is the man behind the lens. Syempre, kahit maganda yung concept, set, damit and models ay sa photographer pa rin nakasalalay yung kalalabasan ng picture. Siya kasi yung hahanap ng mga angles tapos kailangan pa niyang i-consider yung lights..." He babbled again.

I was concerned with what I was wearing pero hindi niya sinagot ang tanong ko tungkol sa suot ko at sa itsura ko. Nang madatnan niya ako sa condo ay handa na ako. I was wearing a formal long sleeve top paired with a black skirt pair and three inch high heels pero sa halip na matuwa ay halos mahimatay siya sa suot ko. Hindi siya nagsalita pero agad siyang nagtuloy sa loob ng kwarto ko, binuksan niya ang closet ko at naghalungkat ng mga damit. After few minutes, he showed me a pair of denim short and an oversized white t-shirt. Iyong t-shirt na sinuot sa akin ni Kley nung natulog ako sa condo niya noong isang gabi. Iniuwi ko para labhan bago ko ibalik.

George made me wear the clothes he chose matched with a pair of flat shoes. Pinahubad niya rin ang suot kong hikaw at pinabura ang light make up ko. And so I looked like a girl na maglalaba lang sa tabi-tabi.

"George ano ba?" I whoned as he continued talking about the job descriptions of a photographer. Siguradong alam no kung ano ang gagawin. Eh ako?

"What?" Mataray na balik tanong niya sa akin.

"Alam mo, huwag mo nang tawagan si Mr. Villareal para itanong ang mga details ng photoshoot dahil sigurado ako, hindi ako aabot doon. Audition pa lang bagsak na ako. Mas okay pa yata yung suot ko kanina! Nakakainis ka!"

He raised a brow."Ipinagmamalaki mo yung itsura mo kanina? You're not gonna apply for a secretarial position, Cielo! That corporate attore won't do!"

"Hindi ba dapat presentabe angbitsura ko. Technically,parang job interview 'to," katwiran ko pa rin

"Naku, naku. Tigil-tigilan mo nga ako Cielo. I know what I'm doing. Ang mga models, kapag nakikipagkita sa kliyente, para dapat blank canvass. Dapat makita nila ikaw na bare, kung pwede lang yung bagong gising pa nga eh! Trust me, okay."

Okay fine. Wala na akong sinabi. Kailangan ko lang talagang magtiwala sa kanya dahil mas may alam siya sa larangan na ito. Well I should've not questioned him in the first place. Kaya kahit na tinuloy-tuloy na ulit niya ang pagtalak ng kung ano-ano ay hinayaan ko na lang siya.

Instead, I looked at my phone. May isang message doon. I couldn't hel but my after I learned that the messege was from Kley.

From: Kley Artega
Good morning, baby.

'Good morning, baby' lang ang sinabi niya pro parang mapupunit na ang mukha ko sa lapad ng ngiti ko. Parang tanga lang pero anong magagawa ko kung kinikilig ako?