De gave {Marauders story}

15

James ging snel even zijn bezem halen boven en dan vertrokken we naar het zwerkbalveld. Toen we daar aankwamen zagen we dat er jammer genoeg al veel kinderen waren. James zuchtte. " Hier heb ik echt geen zin in, met zl die kleine kinderen." Ik knikte. "Nee ik ook niet maar ik wil wel vliegen." James antwoorde niet. Hij keek even rond en glimlachte toen. " Kom, volg mij" zei hij. We sprongen op onze bezems en stegen op. Ik vloog vlak achter James die tot mijn verbazing de totaal andere kant op vloog, weg van het zwerkbalveld. We  vlogen een honderd tal meter en toen sloegen we af, richting het verboden bos waar we recht  naartoe vlogen. "James?" riep ik. " Wat doe je? We mogen hier niet komen." James lachte. "Vertrouw mij nu maar". Toen we nog een beetje dieper over het bos vlogen riep ik. " James, het is klaarlichte dag en van het kasteel kunnen ze ons perfect zien en bovendien is het bos gevaarlijk." "Ben je soms bang," plaagde James. terwijl hij nog sneller begon te vliegen. Na nog een paar minuten gingen we wat lager vliegen zodat we af en toe takken van de grote bomen moesten ontwijken. Toen lande we op een prachtige open plek. He tsttond er vol bloemen er vlogen zelfs nog vlinders rond, zelfs in deze tijd van het jaar. James keek verwachtingsvol om naar mij. "Oké goed dit ws het wel waard." zei ik.

We vlogen nog een beetje rond op de open plek en gingen toen in het gras liggen. "Hier ga ik Lilly mee naartoe nemen" zei hij. Ik glimlachte. "Wat?" zei James. "Niks" zei ik. James steunde op zijn elleboog keek me vragend aan. "Waààt?" "Ik vind het gewoon schattig" zei ik. James ging terug liggen. "Ja" zei hij. "Gewoon schattig, Ze vindt me niet eens leuk!" Ik zei niets. Ik wou niet zeggen dat ze hem wel leuk vond want Lilly zou me haten en James zou naar haar toe rennen en denken dat ze echt al iets hadden of zo. Nee dit moest nog even wachten. 

De volgende dag hadden we transfiguration en gingen we het hebben over Animagussen. Ik wist er niet veel van en ik besloot dus om me niks aan te trekken van het gesprek dat James en Sirius echter mij en Lilly voerde. ("Prongs, Ik zweer het, een toverdrank in de waterleidengen van de slytherins is onze doorbraak." ). Anderling vertelde een heel verhaal over het feit dat je je moet registreren om animagus te worden en dat het heel moeilijk en gevaarlijk was. En dat- "Zora!" Ik keek opzij naar Lilly. " Wat?" vroeg ik fluisterend. "Waar was je nu gisteren, je was inneens weg?" fluisterde Lilly terug. Zou ik het haar zeggen? . "Gaan vliegen" zei ik gewoon maar. Op dat moment ging de bel en ik begon snel mijn spullen in te pakken. "Nog even opletten!" riep anderling. "Tegen volgende week schrijven jullie een opstel over hoe je een Animagus kunt worden." Ik zuchtte. "En Potter jij kan nog even blijven". Ik draaide me om "Wat heb je nu weer uitgespookt?" vroeg ik. "Eerlijk zegegd," antwoorde hij. "Ik heb geen flauw idee". "Zora!" riep proffesor Anderling plots. "Jij ook". James lachte. "Wat heb je nu weer uitgespookt hé." Naast hem stond Sirius een beetje verbaast en op een of andere manier ook boos te kijken naar James. James en ik liepen samen naar Anderling. "Wat is er minnie?" zei James terwijl hij ob haar bureau leunde. "Noem me niet minnie!" zei Anderling kwaad. "Zo" zei ze toen. "Wat waren jullie gisteren gaan doen in het verboden bos? Ik ben eerlijk gezegd niet verbaast van James. Maar Zora, Ik ben teleurgesteld." zei ze met ee nstrenge blik. James wou iets zeggen maar de boze blik van Anderling legde hem het zwijgen op. "Jullie moeten beseffe dat het heel gevaarlijk waswat jullie deden. Als straf mogen jullie bij Vilder papieren sorteren woensdag namiddag. "Nenenenene mevrouw dan zijn de try outs voor zwerkbal." zei James smekend. "Ja inderdaad. we zullen Vilder morgen we lgaan helpen." Anderling zuchtte. "Dan heeft Black al een straf daar en ik klaat die twee niet samen helpen da nkrijge nwe problemen." zei ze wijzend op James. "Goed, Zora mag morgen met Black en James donderdag. En nu naar buiten jullie." 

Zwijgend liepen we de trappen op. "tja" zei James. "dat is nu zo hé, mag jij lekker papieren sorteren met padfoot. Dat wordt gezellig."  Ik keek hem vragend aan. "Hoezo?" James keek terug. "Ga nu maar niet ontkennen dat je hem leuk vindt hé. Ik zie wel hoe je naar hem kijkt." Antwoorde James. Ik werd rood. En niet zo maar een beetje, nee knalrood. Ik keek snel weg. James lachte. "Er is er eentje verlieeeeffddd" zong hij huppelend. We waren bij het portret gekomen en James wou er al door kruipen. "Wacht," zei ik. "Geen woord hierover tegen Sirius hé" James knikte en liep de common room binnen. Ik kroop hem achterna en liep meteen naar mijn kamer.