Day By Day

Chapter 6

Autumn

Verveeld kijk ik voor mij uit. Justin was ook gelijk weer weg gegaan en had mij hier achter gelaten. Misschien kan ik het weer proberen? Zal er bij de cellen geen deur zijn? Mijn nieuwsgierigheid neemt de overhand en stilletjes verlaat ik de kamer. Ik pak de rechter trap naar beneden, die naar de cellen lijdt.

Het is hier helemaal leeg. Ik kijk goed om mij heen, maar een deur zie ik niet. Verslagen zucht ik en draai mij om. Ik gil van schrik als ik Mike voor mij zie staan. Mike grijnst vermakelijk naar me.

''Volgens mij heb je hier niks te zoeken, of wel?'' vraagt hij, met nog steeds de zelfde smerige grijns. ''Ik was de weg kwijt.'' lieg ik. Mike knikt langzaam en pakt vervolgens mijn bovenarm stevig vast. Hij trekt mij mee de trap op, de volgende trap weer af en vervolgens de woonkamer in.

Brandon, Ajay, Dave en Jim zitten in de woonkamer. Justin is nergens te vinden, misschien ook wel beter. Mike gaat zitten en trekt mij vervolgens op zijn schoot waardoor ik verstijf.

''Relax, babe.'' fluistert hij in mijn oor. Ik hou mijn kaken stevig op elkaar. Ik zie dat een mooie paarse vlek Jim zijn kaak siert. Nu is het mijn beurt om vermakelijk te grijnzen.

''Wat lach je nou?'' sist Jim. ''Oh, niks hoor. Die paarse vlek staat je alleen wel heel goed.'' zeg ik met een grote grijns op mijn gezicht. Jim wilt op mij af stappen maar Ajay houdt hem tegen. Hij fluistert iets in Jim zijn oor, waardoor Jim met zijn ogen rolt en boos voor zich uit staart.

Mike slaat zijn armen om mijn middel, waardoor ik een kermend geluidje maak van de pijn. Mike haalt gelijk zijn armen weer weg en zucht even. ''Jim, waarom moet je ook altijd los gaan op meiden?'' vraagt Mike. ''Ho! Zij begon!'' roept Jim. ''Zelfverdediging.'' mompel ik, wat de andere laat lachen.

Mijn aandacht wordt getrokken door een dichtslaande deur. Justin verschijnt in de deur opening van de woonkamer. Momenteel weet ik niet of ik blij moet zijn dat hij er is of dat ik juist bang moet zijn. Justin neemt plaats op een lege stoel en wenkt mij vervolgens. Langzaam sta ik op en met kleine stappen loop ik op hem af.

Justin trekt mij op zijn schoot en laat zijn handen rusten op mijn bovenbenen. Waarom moet ik per se op schoot? Ik heb een kont gekregen om zelf op een bank of stoel te gaan zitten, niet op de schoot van mijn ontvoerders.

''Autumn, haal is bier voor ons.'' zegt Justin, dat meer op een bevel lijkt. ''Yes, sir.'' mompel ik waardoor Justin mij waarschuwend aankijkt. Ik tel snel alle jongens zodat ik weet hoeveel bierflesjes ik moet pakken. ''Pak voor je zelf ook bier!'' roept Justin nog. Met opgetrokken wenkbrauw staar ik voor mij uit. Ik mag bier pakken? Voor mezelf?

Ik pak zes bierflesjes, drie in elke hand, en loop weer terug naar de woonkamer. Gelukkig is de keuken zo een beetje aangesloten aan de woonkamer. Ik neem niet de moeite om iedereen een flesje te geven, dus zet ik ze op tafel. Ik pak voor mezelf een flesje en open het dopje met mijn ring. Een wonder dat ik die ring nog mag om houden.

Sommige kijken mij gefascineerd aan, waardoor ik mijn schouders ophaal. Ik begin te drinken van het bier en staar doelloos voor mij uit.

De andere jongens pakken ook een flesje en openen het op hun manier.

''Maak hem is voor me open.'' hoor ik Justin zeggen. Ik kijk zijn kant op en zie dat hij zijn flesje naar mij toe houdt. Ik zucht even, zet mijn flesje neer en pak die van hem aan en open vervolgens het flesje. Ik geef hem zijn flesje weer en pak mijn eigen weer om verder te drinken.

°°

Ik weet niet hoe laat het is, hoe veel ik gedronken heb, maar wat ik wel weet is dat ik ver ben. Ik lig lachend op de grond, te staren naar alle figuurtjes die ik zie. Maar, ik heb maar één flesje bier op?

''Jim, wat heb je in haar bier gedaan?'' vraagt iemand, geen idee wie. ''Een snoepje.'' antwoord Jim. Ik kijk zijn kant op en zie dat hij een grote grijns heeft.

''Oh mijn god! Zien jullie dat?!'' roep ik hysterisch, wijzend naar het plafond waar allemaal gekleurde spiralen zijn. Ik ga rechtop zitten en kijk met een grote lach naar Justin. Justin daar in tegen, houdt mij nauw in de gaten. ''Wat?'' vraag ik hem. ''Deed het geen pijn?" vraagt Justin. Ik begin te lachen. ''Ga je nou met openingszinnen komen?!'' lach ik. Justin slaat zich zelf voor zijn hoofd. ''Nee, deed het geen pijn dat je overeind ging zitten?'' vraagt hij weer. Ik denk even na.

Ik ga weer op de grond liggen en kom vervolgens weer overeind.

''Nope.'' zeg ik en haal mijn schouders op. ''Gast, hoeveel XTC heb je haar gegeven?'' vraagt Justin boos. ''Twee.'' antwoord Jim. Justin zijn blik wordt nog bozer. Ik kruip op handen en knieën naar Justin toe en ga voor hem zitten. Met mijn hoofd steun ik op zijn benen.

Justin aait met zijn hand over mijn hoofd. Ik glimlach verlegen naar hem.

''Je ziet er best eigenwijs uit, met die grote pupillen van je.'' mompelt hij. ''Heb ik dat dan?'' vraag ik hem verbaasd. Hij grinnikt even en knikt. ''Daar moet je alleen mee stoppen.'' zegt hij. ''Met wat?''

''Met je kaak bewegen.'' zegt hij. ''Deed ik dat dan?'' vraag ik weer. ''Je knarst met je tanden, daar moet je mee stoppen.'' zegt hij serieus. Ik probeer er op te letten en merk dat ik het inderdaad aan het doen was.

Ik kijk Justin in zijn fel blauwe ogen aan, denkend dat Justin en ik hier de enige zijn. Justin aait nog steeds met zijn hand over mijn hoofd.

''Je hebt mooie ogen.'' mompel ik in trans. ''En jij bent ver weg.'' zegt hij met een kleine glimlach.

Ik sluit mijn ogen even en voel hoe ik snel in slaap val.

Justin

Ik kijk naar Autumn, die met haar hoofd op mijn benen steunt. Ze heeft haar ogen gesloten en haar ademhaling is regelmatig. Ze slaapt nu alweer.

''Volgende keer geen XTC.'' sis ik boos naar Jim. Jim houdt zijn handen in de lucht. ''Pay back voor wat ze bij mij deed.'' zegt hij. ''Gast, ze had je alleen op je kaak geslagen. Soms verdien je dat ook wel.'' zegt Ajay. Ik knik instemmend.

Ik voel Autumn haar hoofd van mijn been afglijden. Ik weet haar nog net vast te pakken, voordat ze met haar hoofd op de grond knalt.

''Ik ga haar naar boven brengen, ze is helemaal knock-out.'' deel ik mee. Ik til Autumn op en loop met haar naar mijn kamer. Voorzichtig leg ik haar op bed, niet dat ze wakker zou worden. Ik sla de deken over haar heen en ga vervolgens op de rand van het bed zitten.

Zo fijn om haar eindelijk weer te zien.