Bed friends? (Completed)

Chapter 24: Hush

Chapter 24: Hush

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko.

Nasa'n ako?

Pinagmasdan ko ang buong paligid. Puro puti ang nakikita ko. May ilang aparato rin sa tabi ng kamang hinihigaan ko.

Anong ginagawa ko rito? Bakit ako nasa ospital?

Bumagon ako mula sa pagkakahiga at umupo. Bigla akong nakaramdam ng pananakit ng katawan. Saka lang nag-sink in sa 'kin ang lahat.

Humanda sa 'kin ang mga 'yon sa oras na makita ko sila!

Tatayo na sana ako nang biglang kumulo ang t'yan ko. Saka ko lang napansing naka-cast pala ang kanang braso ko. Nice. Those assholes have done much more damage than I've thought. Parang ang sarap tuloy nilang pilipitin isa-isa hanggang sa hindi na sila makahinga. Pero s'yempre 'di ko gagawin 'yon kasi mabait ako.

Huminga ako nang malalim, kinalma ang aking sarili at inalalang kailangan ko munang punan ang kumukulo kong sikmura bago sumabak sa panibagong bakbakan. Maya-maya, may naramdaman akong gumagalaw sa tabi ko.

Ngayon ko lang napansing may katabi pala ako rito sa kama.

Mukang ang himbing ng tulog niya. Kusang gumalaw ang kaliwang kamay ko at hinaplos ang kaniyang mukha. Dahan-dahan akong yumuko at inilapit ang aking mukha sa kaniya.

Nagdampi ang aming mga labi. Ilang saglit lang ang itinagal no'n ngunit ang lakas ng impact sa 'kin. Tila ba'y nawala ang gutom na nararamdaman ko at nabusog ako bigla. Imba. Mukhang na-alog yata ang utak ko nang hampasin ng mga gago ang ulo ko. Kung anu-ano na kasing naiisip ko.

Para kaming nasa fairy tale kasi bigla nalang siyang nagising matapos ang nangyari. Kumurap-kurap siya, humikab at bumangon mula sa pagkakahiga.

"Good morning, sleepyhead," I greet and flash my dashing smile.

"O, Ken! Gising ka na pala! Salamat naman!" aniya.

Ang pula ng mga mata niya. Para siyang puyat na kakaiyak lang na hindi mo maintindihan.

"Kamusta ka naman? Sinaktan ka ba nila? Sabihin mo lang, gagantihan ko sila," malumanay kong tanong.

Umiling lang siya.

"O, ba't gan'yan ang mukha mo?"

Hindi siya umimik. Bigla nalang niya akong niyakap nang mahigpit.

"Aray ko," bulong ko na may kasama pang mura.

Bumitiw siya mula sa pagkakayakap sa 'kin.

"Ay sorry," nakayuko niyang sabi habang kinukusot-kusot ang kaniyang mga mata.

Is she crying?

Damn! What have I done?