The Broken Wife (UNDER REVISION)

Ikaapat na Yugto

Luz's PoV

Nagising ako na nasa hospital ako. Sinong nagdala sakin dito? Takang tanong ko. Dahan dahan akong bumangon. Nakakita ako ng oranges na nakalagay sa gilid ng kama sa lamesa at dahil naglaway ako ng makita ko ito ay kumuha ako ng isa.

Papalitan ko na lang hehehe naisip ko.

Nasa gitna na ako ng pagkain ng orange ng bumukas ang pinto kaya naman napatingin ako rito. Pumasok ang babaeng nakasuot ng puti at nginitian ako.

"It's good to see you wake now. Do you feel pain? In what part?" nakangiti nitong tanong sa akin.

Magaan naman ang pakiramdam ko sa kaniyang ngiti kaya naman nginitian ko din siya. "Wala naman akong nararamdamang sakit. Bakit nga pala ako dinugo?" tanong ko sa kaniya.

"It's good. Oh! You mean you don't know that you're pregnant? Oh well, as if you'll still do carry heavy things." Sabi niya at siya narin ang sumagot ng tanong niya.

Bahagya akong natawa sa ginawa niya pero ng maintindihan ko na ang sinabi nito ay natigilan ako. "Ano? Buntis ako?" gulat na sabi ko.

Tinawanan ako nito at inilahad ang kaniyang kamay. "Yah. Anyway, my name is Happy Stranger Agafya. I'm an Obstetrician-Gynecologist and I'm the one who brings you here and it's my pleasure. How about you? You look new in the village. I think you're the one that occupied the vacation house of the family Montero."

"Ah... Yun nga yata yun eh nakalimutan ko. At oo bago lang ako." sabi ko dito.

"Anyway, as advice, I want you to know that a pregnant shouldn't carry or do heavy works and you should be careful about your steps too, okay? It's too dangerous for you and the babies. And I will give you vitamins too. Follow my advice, okay? And of course! I like to be the one to give you birth 'coz I want to be the godmother of your babies. Is that okay?"

"It's fine for me. Thanks, Happy. By the way, I'm Luz Rose Abernathy. But you can call me Luz." nakangiti ko namang sabi dito. At inabot ang kaniyang kamay.

"It's my pleasure, Luz. Anyway, do you have a husband? Oh! Maybe you diesn't have and you just run away or HE run away like what others do in wattpad. Anyway, do you know that I'm your neighbor? But I don't think so because my instinct said that you aren't going out to your house. And yeah! You should go out every morning to take a walk. Is that okay?"

"Uhm... Yeah sure. But aren't you too busy to do that? I mean to take care of me and my... wait? What do you mean about babies? Don't say..." Sabi ko at napatigil.

"YUP! You have triplets in your tummy. That's why you should be very careful or else..."

"Sige salamat ulit, Happy. Anyway, You do have a weird name." komento ko.

"Yeah indeed. Happy Stranger is indeed a weird name but I have a good-hearted person." nakangiwing sabi nito ngunit ngumiti din pagkatapos niyang magsalita.

"Yeah. may mabuti ka ngang puso." pagsang-ayon ko sa kaniya.

"No! I mean Agafya means good-hearted." paliwanag naman niya.

"But you really are." nakangiti kong sabi sa kaniya.

"Anyway, I'll be back. Be ready because we're going to leave here when I came back." Sabi nito at itinuro ang isang paper bag na nakalagay sa couch ng kwartong ito.

Tumango naman ako at hinintay siyang makaalis bago bumangon at pumunta sa Comfort Room upang magbihis na ng damit na itinuro niay. Nakalagay na doon ang lahat ng kailangan ko pati na din ang sipilyo at toothpaste.

Pagkaharap ko sa salamin ay napabuntong hininga na lamang ako ng makita ko ang namumugto kong sa ilang araw na sunod-sunod na pag-iyak at nangingitim na ang ilalim ng aking mata.

"Kailangan mong maging malakas, Luz. Kahit para sa magiging anak mo na lang. Kayanin mo 'to. Kasi pinili mo 'to diba? Kung hindi ka sana natakot sa nakalagay sa sulat na iyon... At kung tinanong mo sana muna siya edi sana..." napatigil ako sa pagsasalita at napaiyak.

Edi sana nasasaktan ka padin ngayon. Bulong ng isang boses.

Napabuntong hininga ako at pinakalma ang aking sarili. Come on... Pakiusap ko sa sarili ko.

Pagkatapos kong ayusin ang sarili ko ay agad na akong lumabas at niligpit naman ang mga gamit. Naupo ako sa may sofa at hinintay na dumating si Happy.

Nagmulat ako ng mata ng makaramdam ng mahinang pagtapik sa aking braso. Tinignan ko kung sino iyon at napaayos ng upo ng makitang si Happy iyon.

"Nakatulog pala ako..." sabi ko at nakangiting tumingin sa kaniya. "Aalis na ba tayo?"

"Yup. And it's a good sign that you're sleepy it just means that your babies are healthy. So if you feel sleepy don't hesitate to sleep, okay?" sabi niya sa akin. Tumango naman ako at sinundan na siya.

Kinuha niya ang mga gamit at naglakad na palabas ng kwarto. Pinagbuksan niya din ako ng pinto na ipinagpasalamat ko. Pagpasok namin sa kotse niya ay sinabihan niya akong matulog muna dahil may dadaanan lang daw siya saglit at dahil sa inaantok na din ako ay napagpasiyahan kong matulog na nga habang nasa biyahe.

Naramdaman ko ang pagtigil ng kotse sa pag-andar kaya naman iminulat ko ang aking mga mata at tinignan ang paligid. "Nasaan tayo?" tanong ko kay Happy.

"I'm going to buy some foods because I'm going to stay in your house for a while, is that okay for you?" Tanong niya sa akin na ikinatango ko naman.

"Okay lang naman." sagot ko pagkatapos ay muling nakaramdam ng antok.

Napansin niya ang aking paghikab. "Just wait for me here, okay? I'm not going to lock the car so that you won't feel suffocate. I'll be back." sabi niya na ikinatango ko lang at isinandal na ang aking ulo sa gilid ng bintana.

Bago lumalim ang aking pagtulog ay naramdaman ko ang malambot na unan na ipinatong sa aking sinasandalan at doon inilagay ang aking ulo kaya naman mas humimbing ang aking pagtulog.