Ο Κατακτητής της Ψυχολόγου #SBCO20

Επεισόδιο 6

"Ωραίο αστείο" λέω ειρωνικά και δοκιμάζω ένα κομμάτι από το ραβανί μου. Μμμμ πολύ νόστιμο το έφτιαξα. Γεια στα χέρια μου!

"Έλα Στάθη σήκω, να πας στο σχολείο! Οι μαθητές σου θα σε περιμένουν και θα θέλουν να τους μεταδώσεις τις γνώσεις σου! Έλα σήκω! Η ώρα είναι εννιά και μισή να ξέρεις!" φωνάζει η Ελένη στον Στάθη και πάλι πηγαίνει κοντά του και τον σπρώχνει να φύγει

"Εννιά και μισή; Τι λες τώρα; Πω!πω! Πρέπει να φύγω στις δέκα έχω μάθημα!" φωνάζει ο Στάθης και μπαίνει στο άλλο δωμάτιο

"Αμάν δεν μας αφήνει λεπτό μόνες αυτός ο άνθρωπος. Για να πούμε και κανένα κουτσομπολιό οι γυναίκες!" λέει αγανακτισμένη η Ελένη και χτυπάει τα χέρια της νευρικά

"Έλα βρε Ελένη, άσε τον στην ησυχία του. Τι μυστικά έχουμε να κρύψουμε από αυτόν; " την ρωτώ και πίνω λίγο από τον φρέσκο χυμό που μου έφτιαξε η Ελένη

"Ελένη! Ελένη! Είσαι τρελή; Τι έκανες στο πουκάμισο μου;" φωνάζει ο Στάθης εξοργισμένος βγαίνοντας από το άλλο δωμάτιο

"Α! Το έκαψα όταν σιδέρωμα χθές!" απαντά με μεγάλη απάθεια η Ελένη και εγώ γίνομαι ξαφνικά μάρτυρας ενός καυγά μεταξύ τους

"Πάς καλά; Και εγώ πώς θα πάω στην δουλειά μου; Πάει το μπλέ αγαπημένο μου πουκάμισο, άχρηστη νοικοκυρά!" φωνάζει και κοιτάζει λυπημένος το πουκάμισο του

"Παιδιά, σταματήστε!" φωνάζω αλλά τίποτα δεν καταφέρνω. Η Ελένη σηκώνεται από το καναπέ και είναι έτοιμη για πόλεμο

"Λίγα τα λόγια σου για μένα, εγώ ξέρω πόσο καλή νοικοκυρά είμαι και να σου πω κάτι; Έχεις και άλλα παρά πολλά πουκάμισα στην ντουλάπα πήγαινε φόρεσε κάποιο άλλο και μην μας ζαλίζεις τον έρωτα!" φωνάζει και ξανακαθεται στον καναπέ

"Δεν τρώγεται με τίποτα εσύ! Με τίποτα!" φωνάζει ο Στάθης και μπαίνει στο δωμάτιο κλείνοντας δυνατά την πόρτα

"Ελένη τώρα κατάλαβες τι έχεις κάνει;" την ρωτάω και αυτή πίνει μια γουλια από τον καφέ της θυμωμένη

"Συγγνώμη Ζωή που γίναμε ξεφτίλα μπροστά σου, αλλά δεν άντεξα. Αυτός φταίει!" φωνάζει και χτυπάει το πόδι της νευρικά

"Καλά σε αυτό δεν έχεις δίκιο, και οι δύο φταίτε." της λέω συμβουλευτικά

"Ζωή τώρα εσύ τι θέλεις να κάνεις ; Να με στηρίξεις ή να με νευριάσεις περισσότερο;" με ρωτάει και την ίδια στιγμή περνάει ο Στάθης από μπροστά μας, κρατώντας τον χαρτοφύλακα του και χωρίς να μας χαιρετίσει και να μας κοιτάξει, βγαίνει από το σπίτι