Ο Κατακτητής της Ψυχολόγου #SBCO20

Επεισόδιο 15

Με εξέπληξε η διάθεση του Αντώνη να του κάνω ιδιαίτερα. Μπορώ να πω ότι δεν το περίμενα και ειδικά από αυτόν να ενδιαφερθεί έστω και λίγο για το μάθημα μου. Στο μυαλό μου είχα σχηματίσει διαφορετική εντύπωση πιστεύοντας ότι δεν με συμπαθούσε και ήταν εντελώς αντίθετος με το μάθημα.

Πηγαίνω να ξεκλειδώσω την πόρτα και βλέπω ότι μέσα στο κουτί του ταχυδρομείου, να υπάρχει ένας φάκελος.  Λογαριασμός της ΔΕΗ θα είναι. Πω! Πω! Δεν θα το αντέξω άλλο! Όλα μαζί ήρθαν. Νερό, τηλέφωνο, πρέπει να πληρώσω και την δόση του λάπτοπ μου. Δεν αντέχω άλλο!  Μήπως χρωστάω και κάπου αλλού για να πληρώσω; Γιατί έτσι όπως το πάω με εκατό ευρώ θα μείνω για τον υπόλοιπο μήνα. Τι νομίζει ο κόσμος; Ότι οι καθηγητές πανεπιστημίων βγάζουν πολλά χρήματα! Ας νομίζουν έτσι! Γιατί εγώ επίσης έχω παραγγείλει πέντε βιβλία τα οποία σχετίζονται με την Ψυχολογία και πρέπει να διδάξω το μάθημα μου. Ακόμα περιμένω να έρθουν και πρέπει να πληρώσω αλλά τόσα λεφτά. Και δεν φτάνει όλο αυτό... Γράφτηκα στο γυμναστήριο! Ευτυχώς ο Τζον είναι καλός άνθρωπος και μου έκανε είκοσι ευρώ την τιμή για να πληρώνω κάθε μήνα.

Προσπαθώ να βγάλω το γράμμα από το κιβώτιο αλλά έχει μπλοκάρει ο φάκελος. Το τραβάω με δύναμη και  επιτέλους βγαίνει από εκεί. Διαβάζω το όνομα του αποστολέα και δεν το πιστεύω! Καλέ που χάθηκε αυτή η ψυχή;  Είναι η καλή μου φίλη η Βάλια Βασιλειάδου, η γνωστή ηθοποιός που την γνωρίζει ,όπως λέει εκείνη όλο το Πανελλήνιο! Για να είμαι ειλικρινής μόνο τα άτομα τα οποία εργάζονται μαζί της την ξέρουν στο θέατρο άντε και πέντε έξι φίλοι. Η Βάλια μου πόσο μου έλειψε. Τα τελευταία πέντε χρόνια ζει στην Αυστραλία με το αγόρι της. Είχαμε μιλήσει πριν κάποιο καιρό από το τηλέφωνο αλλά επειδή αυτή ταξιδεύει παντού, έχουν μειωθεί οι επαφές μας. Από πού να μου στέλνει; Από την Χαβάη ή την Ταϊλάνδη; Συνήθως με το αγόρι της τον Αχιλλέα ταξιδεύουν παντού. Είναι μαζί πέντε χρόνια και μακάρι να παντρευτούν.

Είμαι τόσο χαρούμενη, μπαίνω στο σπίτι αφήνω κάτω την τσάντα μου, την σακούλα από τα ψώνια, την ομπρέλα μου και αγνοώντας ότι είμαι βρεγμένη από πάνω μέχρι κάτω, εξαιτίας του βλάκα που με έβρεξε στον δρόμο,  ανοίγω το γράμμα.

Αγαπημένη μου Ζωή,
Θυμήθηκα επιτέλους την διεύθυνση του σπιτιού σου στην Αθήνα και ήθελα να σου στείλω αυτό το γράμμα.
Μου έχεις λείψει απίστευτα και θέλω να σε δω για να τα πούμε. Μάλλον σύντομα ελπίζω!

Φιλιά από από Νέα Ζηλανδία!
Η αγαπημένη σου Βάλια

Δεν το πιστεύω! Πόσο σύντομα θέλει να με δει; Δεν λέει και κάτι! Για να ξέρω να φτιάξω κανένα κέικ να τους υποδεχτώ με τον καλύτερο τρόπο.