အပိုင္း(၃၈)
ခြန္မင္း ေျပာျပသမွ်ကို ေသခ်ာေလးနားေထာင္ေပးေနသည့္ ေနာင္ငယ့္ကို ေငးေငးေလး စိုက္ႀကည့္ေနမိသည္။မည္သည္ကုိမွ် မွတ္မိပံုမေပၚသည့္ ေနာင္ငယ္ မွတ္မိလာေအာင္ေစာင့္မည္ေတြ ဘာေတြ သူ ဒရာမာ မခ်ိဴးခ်င္။ အဓိက က ေနာင္ငယ္ သူ႕ကို ျမန္ျမန္မွတ္မိလာရန္သာ။
“ဒီေတာ့ ဒီက အကုိေျပာတာ ေတြ ကြ်န္ေတာ္က ယံုရမွာေပါ့.။စဥ္းစားႀကည့္ပါဦးဗ်ာ.ကြ်န္ေတာ္ကဘယ္လိုလုပ္ ရွိလားေတာင္မသိတဲ့ အသခၤယာေခတ္ဆုိတာကုိ ေရာက္ရမွာလဲ.။ျပီးေတာ့ အကုိနဲ႕ ခ်စ္-”
ေနာင္ငယ္ စကားစရပ္လုိက္သည္။သူ ေယာက်ာ္းေလးခ်င္းခ်စ္တာကုိ မထူးဆန္းေပမယ့္ သူကုိယ္တိုင္ အ့ဲလုိခ်စ္လိမ့္မည္ လုိေတာ့ မထင္မွတ္ဖူး။ထုိ႕ျပင္ ခု ဒီစကားေတြကုိ သူ နားမလည္။ယုတၱိမွမရွိတာ။
“အားေတာ့နာေပမယ့္ အကုိလူမွားေနတယ္လုိ႕ပဲ ေျပာပါရေစ.။”
“လူမွားစရာလား ေနာင္ငယ္ရယ္။ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ သူကို ကုိယ္ ဘယ္လုိလုပ္လူမွားႏိုင္မွာလဲ”
ေနာင္ငယ္မ်က္ႏွာ ပူရွိန္းရွိန္းျဖင့္ နီရဲလာသည္လားေတာင္မသိေတာ့ပါ။ ေယာက်ား္ေလးတစ္ေယာက္ဆီက ခ်စ္စကားကုိ ကုိယ္ေတြ႕နားေထာင္ေနရသည့္အျဖစ္။
“ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ မွမသိတာ.။ျပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္က ကြ်န္ေတာ္လည္း အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ခဲ့တာမုိ႕ ခု အကုိေျပာေနတဲ့ အေႀကာင္းအရာေတြ ကမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ဒါဆုိ ခြင့္ျပဳပါဦး.။အေအးဖိုးလည္းရွင္းခဲ့ပါ့မယ္.”
ေက်ာပုိးအိတ္ကို ခ်က္ခ်င္းေကာက္လြယ္ကာ ေနာင္ငယ္ ထရပ္ေတာ့ သူလည္း ျပိဳင္တူထရပ္လုိက္သည္။သူတုိ႕ထိုင္သည့္ ဆိုင္ က အတြင္းဘက္တြင္ သစ္ပင္ရိပ္ေတြေအာက္က စားပြဲဝိုင္းေလးေတြမုိ႕ တစ္ဝိုင္းႏွင့္တစ္ဝိုင္းက နည္းနည္းေတာ့ လွမ္းသည္။
“ကုိယ္ ထပ္လာေတြ႕ပါ့မယ္။ေနာင္ငယ္ မွတ္မိလာေအာင္ ကုိယ္ႀကိဳးစားပါ့မယ္။ကုိယ္တုိ႕ ေတြ႕ႀကမယ္ေလေနာ္.။”
“ဟင့္အင္းေတြ႕စရာမွမရွိဘဲကိုး။သြားလုိက္ပါဦးမယ္”
မိႈင္းရီညွိဳ႕ေနသည့္ လြမး္ရိပ္ေတြႏွင့္ ခြန္မင္းဆုိသည့္ ထုိသူကို ေနာင္ငယ္ ေက်ာခို္င္းလာျပီးမွ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေနရသည္။သူ ေျပာတာေတြ ျဖစ္မွမျဖစ္ႏုိင္။ဒါေပမယ့္ မသိစိတ္ထဲက သူ႕ကိုပစ္ပစ္ခါခါေျပာပစ္လုိက္ဖုိ႕ကေတာ့ျဖင့္ လည္း မတတ္ႏိုင္ေလ။
ဆိုင္ေပါက္ဝေရာက္ျပီးမွ သက္ျပင္းခ်ရင္း ဆိုင္ထဲ ခပ္သြက္သြက္ျပန္ေျပးဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ခြန္မင္း သည္ ထိုေနရာတြင္ ထိုင္ေနဆဲ။ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ေဆာင္ေနက် အျပာေရာင္ Sticky Notes ေလးတစ္ရြက္ကုိဆုတ္ကာ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု ေရးလုိက္သည္။
YOU ARE READING
အသင်္ခယာခေတ်က သတို့သား (အသခၤယာေခတ္ကသတို႕သား)
Romance၁၆၃၅ ဆိုတာ ညောင်ရမ်းခေတ်ထဲက မလား။၁၆၃၅ ဆိုပြီး ငါက ဘယ်ခေတ်ကို ရောက်နေတာတုန်း. #ဤဇာတ်လမ်းတွင်ပါဝင်သောအကြောင်းအရာများသည် သမိုင်းနှင့်မသက်ဆိုင်ပါဘဲ စာရေးသူ၏ဖန်တီးစိတ်ကူးမှု သက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ Book Cover_ Lucy Xellies Written in Myanmar Language.~
