ေရမ်ားတသြင္သြင္ျဖင့္စီးကာ ျမဴေငြ႔မ်ားစိုင္းေနေသာ ေရတံခြန္ေဘးတြင္ စိမ္းစုိေနေသာ အပင္မ်ားသာမက ျဖဴေဖြးေသာ ယုန္ေလးမ်ားျဖင့္ စည္ကားကာ သာယာေနသေလာက္ တိမ္လႊာနန္းျမိဳင္ ၏တစ္ခုေသာေနရာတြင္ေတာ့ ထိုအခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနသည္။
အခန္းထဲတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာ အၾကည့္မလႊဲဘဲရွိေနေသာ သူနွစ္ေယာက္ကေတာ့ ထူးဆန္းေသာေလထုထဲတြင္ ဘာမွမျဖစ္သလိုပင္။
" ေဝ့သခင္ေလး ဆိုလိုခ်င္တာက"
"တျခားမဟုတ္ဘူး ဇယ္ဝူကၽြင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာက ေလာေလာဆယ္ ကူးစူးရဲ ႔ တာဝန္မွန္သမွ်ကို လန္က်န္ ႔ ကတာဝန္ယူေပးေနတာမို႔ ဇယ္ဝူကၽြင္း......ယြင္မုန္႔က်န္းကို....မလာ ....."
ေဝ့ဝူရွန္း မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္ျဖင့္ ပင္ ဇယ္ဝူကၽြင္း ကိုေတာင္းဆိုရန္ျပင္လိုက္သည္ အစကတုန္းကလည္း မသြားခ်င္ဘူးဆိုတာကို အတင္းေခၚ တာလည္း သူ႔စနက္ပဲဆိုေတာ့။
" က်န္းဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ကေျပာခိုင္းလိုက္တာလား"
စကားပင္မဆံုးေသးျဖတ္ေမးလိုက္ေသာ ဇယ္ဝူကၽြင္းရဲ ႔အၾကည့္ စူးစူးေၾကာင့္ေဝ့ဝူရွန္း ေယာင္ေယာင္ရမ္းရမ္းျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္မိသည္။ ရုတ္တရက္ အခန္းအပူခ်ိန္သည္ ေရခဲဂူထဲထက္ ဆယ္ဆမက ေအးစက္သြားကာ ေဝဝူရွန္း ၾကက္သည္းမ်ားထလာသည္။
"အဲ....မဟုတ္....."
ေဝ့ဝူရွန္း!!!! ငါးေျမြထိုးေကာင္ မင္းဘာေတြ ေျပာလိုက္ျပန္ျပီလည္း စိတ္ေတြလည္း ေလပါတယ္ မင္း တစ္ရက္ တစ္ေလေလာက္ ျပႆနာကို မီးထိုးမရွာရရင္ ငါအသက္ပိုရွည္သြားမွာ စိုးလို႔လား ဟင္!!!!!
လန္ခ်ီရန္ ေဒါသထြက္ထြက္ႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ဟုတ္တယ္ေလ ဟိုကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ကဒီေန႔ ည ဘယ္လိုပံု ဘယ္လိုနည္းျဖင့္သူ႔ဆီ ေရာက္လာအုန္းမလဲ မသိေလ။စဥ္းစားရင္းႏွင့္ပင္ေခါင္းမ်ားက်ိန္းလာေသာေၾကာင့္ ထပ္ဆူရန္ ေဝ့ဝူရွန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ လက္ညိဳးေလးေထာင္ကာ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ လန္ခ်ီရန္ တစ္ေယာက္ ေသြးမ်ားပင္ အန္ခ်င္ လာသည္။ ဆက္ေနရင္ ေသခ်ာေပါက္ ေဒါသေတြကိုထိန္းေနရေသာေၾကာင့္ အတြင္းဒဏ္မ်ားပင္ျဖစ္လာမွာ ေျမၾကီးလက္ခက္မလြဲေသာ ေၾကာင့္ ထိုေနရာမွထြက္လာခဲ့သည္။
YOU ARE READING
Is That Love!
Fanfictionထြက္သြားေသာ သူ၏ ေက်ာျပင္အားၾကည့္ရင္း ခ်စ္ျခင္း အဲေလာက္နာက်င္ေစတာလား?
