Herkes değil. Sen değil. // Clexa

8

Lexa suçluluk duygusu içerisindeydi. Clarke ile geçirdiği her an karnında tuhaf gıdıklanmalar uyandırıyordu. Clarke'a karşı hisleri vardı, ve bu onun için tam bir işkenceydi.

Clarke, yani Bay Kane'in dersinde ona meydan okuyan kız. Ve Lexa, buna daha fazla dayanamıyordu.

Lexa kendini altın saçlıyı hayal ederken buldu. Onun o meraklı mavi gözlerini ve dolu, pembe dudaklarını. Onun gülüşünü, kahkahasını ve ses tonunu hayal etti.

Clarke'ı nefesi tükenene kadar öpmeyi, onu yatağa kolları arasında kilitlemeyi...

Clarke'ın dokunuşundaki yarattığı dalgaları, o elektriği hissetti Lexa.

Ve o artık bu hislerin ne anlama geldiğini biliyordu. 

Costia ile ilişkisini kesmesi gerekiyordu. Costia ile ilişkisini kesmesi gerekiyordu ki, Clarke ile birlikte olabilmeliydi. Lexa salak değildi. Clarke'ın, Costia'dan hoşlanmadığı çok belliydi. Ki böyle olmasa bile, bu doğru değildi. Belki önceden umrunda olmazdı diğer kızlar ama, Clarke diğer kız değildi 

Lexa merdivenden çıkarken ceketinin yakasını düzeltti ve Costia'nın yanına gitti.

"Hey" Lexa sıkıcı bir ses tonuyla Costia'ya seslendi.

"Merhaba," Costia gülümsedi ve Lexa'ya sarıldı. 

"Lex, sana söylemem gereken bir şey var."

"Dinliyorum"

"Sanat bursunu biliyorsun ya, Clarke Griffin mükemmel."

Lexa, Clarke'ın sesini duyduğunda heyecanına engel olamadı. 

"Biliyorum." dedi Lexa.

Costia, cesaretsiz bir şekilde gülümsedi. "O çok iyi ama.. Bak, son zamanlarda Azgeda lisesini araştırıyordum."

Lexa gözlerini kocaman şaşırtılı bir ifadede açtı, Azgeda lisesinin adını bile duymak onu irite ediyordu. "Neden?"

"Sanat yarışması için okulun açığı varmış ve ben de kendi çizdiğim resimlerimi gönderdim. Dürüst olursam; göreceklerini bile sanmıyordum ama, gayet beğendiklerini ve beni mülakata çağırdıklarını söylediler. Ben de kabul ettim. Hem zaten böylesi daha iyi değil mi? Clarke ve ben için, ikimiz içinde kazanç, ikimiz içinde şans." Costia cevapladı.

"Neden bir anda Clarke'ı bu kadar umursadın ki?" Lexa sordu.

"Umursamak değil, sadece elime bir şans geçmesini istiyorum ve bu Clarke varken imkansız."

Lexa içinden gülümsedi. Clarke, gerçekten resim çizmede harikaydı. Sarışının öğlen aralarında ya da derslerde veya okulun sanat bölümünde çizdiği resimlere gözünün ucuyla bakar, her seferinde hayran kalırdı. 

"Lex, bir şey de lütfen." Costia, Lexa'nın dalgınlığını fark etti.

"Ben... ne diyeceğimi bilemiyorum. Azgeda'nın yanına yaklaşman düşüncesi bile beni aşırı rahatsız ediyor, onlar iyi insanlar değiller Costia. Sana zarar vermelerinden korkuyorum ama bir yandan da, senin için en iyisi olmasını isterim" Lexa cevapladı. 

"Biliyorum, sen hep en iyisisin Lexa. Her konuda... Yataktan bahsetmiyorum bile." Costia göz kırptı. "Bunun bizim için ne anlama geldiğini düşünüyordum ve..."

"... Bitirmek istiyorsun?" Lexa, Costia'nın cümlesini tamamladı. Costia onay şeklinde başını yukarı aşağı salladı.

"Ne zaman transfer oluyorsun?" Lexa sordu.