Herkes değil. Sen değil. // Clexa

11

Bu sabah, diğer sabahlara göre tembel bir sabahtı. Güneş gün yüzüne çıkmayı red etmiş, hava ise soğuk ve sisliydi. Kuşlar bile daha şarkılarını söylemek için uyanmamıştı. Her şey çok sessizdi, huzurluydu, ve sakindi. Tam tüm gün uyuyup, yuvarlanıp, rüyalara kendini bırakma günüydü. Sessiz, sakin ve huzurlu...

"HADİ UYANIN BUGÜN NOEL'İN İLK GÜNÜ!"

Anya odasından duyulan kırılma sesine karşılık ayağa fırladı ve beyzbol sopasını aldı. Kısa süre sonra fark etti ki, sesin sorumlusu Aden, kafasında noel baba şapkası ile heyecanlı bir şekilde etrafta koşuşturuyordu.

"Skrish." Anya, içinden küfür etti.

Lexa, odasından dışarıya süründü ve Aden'a kötü bakışını atmadan önce gözlerini ovuşturdu.

"Aden," Lexa hırladı. "Saat gecenin 4 ü, ve bugün Salı, neden bizi uyandırma gereği duydun?"

Lexa, erken kalkmayı severdi, ama bu kadar da değil be! Uyuyalı 2 saat falan olmuştu!

"Neden mi?! Çünkü okul başlamadan önce Evde Tek Başına izleyebilmek için, tabi ki!" Aden sanki dünyada anlaşılması en kolay şeymiş gibi cevap verdi ve kafasına fırlatılan bir beyzbol topu görünce hemen başını korudu.

"Sanırım bu hayır demek?" Aden masumca sordu.

"Bugünden sonra, öyle bir misafir odasına taşınıyorum ki." Lexa kendi kendine konuştu, ve Aden gözlerini devirdi.

"Yani şimdi film izlemeyecek miyiz?"

Aynı anda çıkarılan inlemeler kulağını tırmaladığında, Aden cevabını aldığını fark etti, ve yavaşça kafasından noel baba şapkasını çıkararak evin sinema salonuna gitti. Evde Tek Başınayı, tek başına izlemek için.

Lexa ve Anya, hiç eğlenceli değildi.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Clarke, her zaman önceden plan yapmanın ve hazır olmanın hayranıydı, bundan dolayı, her zaman yılbaşı alışverişini çok erken yapardı.

Ama bu erkenlik, yılbaşı haftasında oluşan büyük kaostan ve kalabalıktan kaçınmasına yardımcı olurdu, bu da Clarke'ın hayatında ki stresi azaltırdı. Clarke, onunla beraber alışverişe gelmeye zorlayan arkadaşlarının da bu yükten kurtulmasına yardımcı olurdu, stresli Clarke, kimseye fayda etmezdi. Bu yılın kazananları ise Bellamy, Octavia ve Raven idi.

"Aman tanrım, Clarke, liste mi yaptın?"

Bu yıl Raven'ın diğerlerine katıldığı ilk yıldı, Clarke her yılbaşı alışverişi yaptığında o günü uyuyarak geçirirdi bu yüzden işlerin nasıl ilerlediğini bilmiyordu. Clarke gözlerini latin kızın sözlerine karşılık devirdi.

"Tabiki de liste yaptım, Rae." Clarke iç çekti. "Haftalardır size alacağım hediyeleri planlıyordum, çünkü hepinizin gerçekten beğeneceği bir hediye almasını istiyorum."

"Tamam, Murphy, Monty ve Jasper'ın hediyelerini birlikte almaya gidelim, çünkü şu an burada değiller ve sonra birbirimizin hediyesi için ayrılalım, bu plan hepimize uyar mı?"

"Evet, Clarke." Gruptan çıkan ruhsuz sese gözlerini deviren Clarke, telefonunu açtı ve notlardan yazdığı listeye bir daha göz attı.

"İçimizden birisi bizim grubun insanlarına ne alınacağını biliyor mu?"

Sessizlik ve onu takip eden suçluluk bakışlarından sonra, Clarke tavana baktı ve alnının ortasını ovaladı. "Tabi ki bilmiyorsunuz, tamam. Buyrun listemi inceleyebilir, kopya çekebilirsiniz. Ben Jasper ve Monty'e websitesinde gördüğüm birbirine uyan sweater almak için pet store'a gidiyorum."